بنظرشما مردی که از زندگی گذشته اش فرزند داره میتونه ادعای عاشقی کنه؟میتونه کسی رو که مادر بچش نیست به اندازه بچش دوست داشته باشه؟ میتونه به اندازه کافی به عشقش توجه کنه؟ برای بچش عذاب وجدان نمیگیره وبعد به عشقش بی توجهی کنه؟ اگه کاربر آقا هم هستن میشه بیان احساسشون رو بگن؟
معلومه که آدما با وجود بچه می تونن عاشق بشن. البته تعهدی که شما هم از ایشون گرفتی مسخره بوده. از اول ...
بخاطر ندونمکاری هاش بدجوری تو مخمصه افتاده و واقعا شرایط ازدواج نداره اون موقع که داشت دست دست کرد اما الان واقعا گرفتاره...اما مشکل من رفتار الانشه من دارم ازخودگذشتگی میکنم اما اون تازه یادش افتاده پدر هستش ....
بخاطر ندونمکاری هاش بدجوری تو مخمصه افتاده و واقعا شرایط ازدواج نداره اون موقع که داشت دست دست کرد ...
والا من نمی دونم شرایطشون رو. ولی به هر حال اگه خیلی مذهبی و سنتی نیستین. رابطه می تونه رسمی بشه. شما رو معرفی کنن به عنوان نامزد یا هرچی به همکاراش اقوامش،اون بچه و غیره. باهاشون معاشرت کنین. هم شما درک بهتری پیدا میکنین از ایشون به عنوان یک پدر هم. هم ایشون از شما که چه نقشی رو می تونین بپذیرین تو زندگی ایشون . هم احساس امنیت بیشتری می کنین تو رابطه. بازم میگم فوکوستون رو از رو بچه بردارین. شما ازدواج هم کرده بودین باز ایشون ممکن بود بقول شما یهو یادش بیفته بچه داره. تلاش کنین با هم صحبت کنین بفهمین چه نقشی تصور کردن برای شما تو زندگیشون. بعد ببینین با اون نقش کنار میاین یا نه.