من خودم سرپرستم و مخارج زندگی به عهده خودمه،امروز رفتم خونه کسی واسه نظافت ،وقتی خانم خونه رو دیدم رفتار زن و شوهرو دیدم افسرده شدم اخه چرا ازین زندگی هیچ سهمی نداشتم،خانمه خیلی خیلی زشت بود شوهرش خیلی بهتر از خودش،اما همش با خودم میگم خدایا این خانمه انگشت کوچیکمم نمیشد اما هزار بار شکر چه زندگیه خوبی داشت،حس میکنم خدا دربارع من خیلی بی عدالتی کرده،بخدا حسود نیستم اما....سرزنشم نکنین ولی خب....
کامنت اولی های عزیز، در صورت برخورد با تاپیک های جنجالی هیجان خود را حفظ کرده و از نوشتن جمله ی زشت و نامطبوع "الان میان می خورنت" استفاده نکنید، خوشبختانه تا کنون هیچ گزارشی در ایران مربوط به آدم خواری و خصوصا زنده خواری ارائه نشده است.
حق داشتی عزیزم ولی این دنیااصلن به قشنگی وزشتی وخوب وبدنیس وبی هنروبی عرضه وباعرضه بودن نیس این دنیاهرکس جای خودش قرارمیگیره ونقش میافرینه ماتوهرطبقه ای هستیم بایدراضی باشیم وبرای بالارفتن تلاش کنیم وگرنع زندگی برامون جهنم میشه
ماهمه همسفریم،،،،،،،،،،، مقصدش کوی خدا،،،،،،، مازاقلیمی پاک ،،،،،،،،،،، که بهشتش نامندبه چنین رهگذری آمده ایم ،،،،،،،،
اخه من نه خونه پدریم اسایش داشتم نه خونه خودم،چی میشد خدا بما هم یه نظر مینداخت،اون خانم خیییییلی پولداره و شوهرش پولدارتر ،عدالت خدا کجاس وقتی میبینه برای حفظ سلامتی بچهام سلامتی خودم داره میره