چگونه وچه موقع به کودک غذا بدهیم

طرز تهیه چند نمونه? غذای کودک




? فرنی‌ها
?. صد گرم شیر گاو (دو استکان) و هفت گرم آرد (یک قاشق مرباخوری) و یک قاشق مرباخوری سرخالی شکر را با با دویست گرم آب (چهار استکان) بجوشانید. به اندازه ?? گرم کرده به آن بیفزائید و حاصل را از صافی بگذرانید. هر صد گرم فرنی حاضر ??? کالری ارزش غذائی دارد.
?. یک قاشق مرباخوری آرد گندم یا برنج را در ?? گرم (یک استکان) آب سرد بریزید و آن را به هم بزنید. ??? گرم (سه استکان) شیر جوشیده را به آن اضافه کنید و بگذارید به مدت ?? دقیقه با حرارت ملایمی پخته شود. به هنگام پختن یک قاشق مرباخوری شکر نیز بدان بیفزائید. این فرنی را می‌توان داخل بطری ریخت و با پستانک به کودک خوراند.
?. مقداری کمی کره را به مدت ? تا ? دقیقه حرارت دهید تا کف آن از میان برود. یک قاشق چایخوری آرد به آن بیفزائید و حرارت دهید آنگاه نصف استکان آب و یک قاشق چایخوری شکر و یک استکان شیر گاو در آن بریزید تا جوش آید.
?. دو قاشق غذاخوری آرد گندم یا جو را در یک استکان آب ریخته و ??? گرم شیر گاو را به آن اضافه کنید و به مدت ?? دقیقه با حرارت ملایم بجوشانید. افزودن یک قاشق مرباخوری شکر، فرنی غلیظی به دست می‌دهد که برای کودک ?? ماهه تا یکساله مناسب است.

از تحمیل سلیقه در انتخاب غذای کودکان پرهیز کنید






یک فوق تخصص کودکان گفت: والدین باید از تحمیل سلیقه خود در انتخاب غذا برای کودک خودداری کنند و به کودک اجازه دهند از بین غذاهای متنوع، غذای مورد علاقه خود را انتخاب کند

به این نکات باید توجه کرد که

والدین باید از تغذیه اجباری کودک بپرهیزند و کودک را هنگام غذا خوردن آزاد بگذارند، این عمل باعث می‌شود احساس استقلال کودک رشد کرده و با احساس رضایت از تغذیه، از آن لذت ببرد.

: یک برنامه غذایی متعادل علاوه بر رفع گرسنگی، باید عناصر غذایی و مواد مغذی لازم برای تندرستی کامل را داشته باشد . استفاده از چهار گروه اصلی غذایی مهمترین راه برای اطمینان از تامین نیازمندی‌های تغذیه‌ای کودک محسوب می‌شود



برای تشویق کودک به غذا خوردن بهتر است غذای دلخواه او را تهیه کرد و اگر به عللی کودک میل به خوردن غذا ندارد، از اسباب بازی مورد علاقه‌اش برای تشویق به غذا خوردن استفاده شود



مواد غذایی مقوی و مورد نیاز کودک را باید بااحتیاط به غذای او اضافه کرد تا کودک بتدریج به غذای جدید علاقه‌مند شود"، گفت: برای کم کردن حساسیت کودک به غذا، او را در تهیه غذا و یا دادن غذا به عروسک و یا حیوانات دخالت داد



وی به کنترل فاصله زمانی بین وعده‌های غذایی کودک اشاره کرد و افزود :کودک گرسنه نسبت به کودکی که در فواصل وعده‌های غذا با خوردن تنقلات سیر شده است، برای خوردن غذای جدید تمایل بیشتری نشان می‌دهد



بهتر است ساعت صرف غذای کودک را همزمان با افراد خانواده تنظیم کرد، زیرا کودک با مشاهده غذا خوردن اعضای خانواده به‌خوردن غذا تشویق می‌شود



مادران هنگام بی‌اشتهایی کودک، به رشد او حساس شده و درمورد نقش مادری خود احساس ناتوانی می‌کنند، درنتیجه سطح اضطراب آنان بالا رفته و قادر به تعبیر درست علایم بی‌اشتهایی در کودکشان نمی‌شوند . امتناع کودک از غذا خوردن، حساسیت بیش از حد به غذاها وموفق نبودن آنها در دادن غذا به کودک را از نگرانی‌های مادران تا سن سه سالگی کودک برشمرد



در بیشتر مواقع به‌علت آگاه نبودن والدین از روش‌های صحیح واصولی تغذیه، محیط خانه هنگام غذا خوردن به میدان جنگ تبدیل می‌شود که از یک سو والدین با هر روشی مثل گول زدن، چانه زدن، انحراف توجه و بالاخره با زور وارد میدان می‌شوند که در بیشتر وقت‌ها درمبارزه با فرزندان بازنده می‌شوند



این کودکان به علت پاسخ‌های نامتعادل والدین، قادر به جداکردن احساسات جسمی مانند سیری و گرسنگی از هیجانات عاطفی، خشم و احساس ناکامی نیستند.

دکتر رهنما بیان کرد: گیجی بین وضعیت جسمی و احساسات روانشناختی کودک، غذا خوردن را بجای اینکه براساس نیازهای جسمی (احساس سیری و گرسنگی) تنظیم کند، براساس احساسش (مثل خشم) نسبت به والدین کنترل می‌کند

غذای نوزادان و کودکان از 7 ماهگی تا 2 سالگی


1- بهترین غذا برای نوزادان ، شیر مادر است . خداوند سبحان حداقل و حد اکثری برای آن قائل شده .
2- حد اقل شیر دهی مادران به نوزادان 21 ماه می باشد . ( سوره احقاف آیه 15 ) .
3- حد اکثر شیردهی مادران به نوزادان 24 ماه می باشد . ( سوره بقره آیه 233 ) .
4- بهتر است که نوزاد را از 7 ماهگی بمرور به آب میوه جات طبیعی عادت بدهند و بهترین آن آب سیب است .
5- در مرحله بعد پیشنهاد می شود که حریره بادام مخصوص را به نوزاد بدهید .
6- بعد از اتمام یک سال ، می توانید فرزند خود را با عسل تغذیه کنید .

حریره بادام مخصوص
مواد لازم : 5 عدد مغز بادام شیرین و خام , دو سوم لیوان آب ، 1 قاشق غذا خوری آرد برنج قهوه ای ، عصاره کشمش 2 قاشق غذا خوری .
طرز تهیه : مغز بادام را با آب داغ خیس کرده ، پوست بکنید و همراه آب ، در مخلوط کن مخلوط کنید ، سپس در طرف کوچکی ریخته و بعد آرد را اضافه کرده و روی اجاق با حرارت ملایم قرار دهید و مرتب هم بزنید تا بجوشد . در این حال حریره را از روی اجاق برداشته و عصاره کشمش را به آن افزوده و صبر کنید تا خنک شود . سپس کودک خود تغذیه کنید .

طرز عصاره گیری کشمش
یک استکان کشمش سایه خشک یا آفتاب خشک را تمیز کرده و بشوئید و با یک لیوان آب جوشیده ولرم مخلوط کرده ودر مخلوط کن ، مخلوط کنید، تا بصورت شیره در آید و بعد صاف کرده و سپس مورد مصرف قرار دهید.

نوع دیگر حریره بادام
6- در این نوع حریره بادام از آرد جوانه گندم استفاده شود. گندم با پوست را جوانه زده، بعد خشک کنید و در آخر آسیاب کرده و آرد جوانه را بدست آورید و در غذای کودک استفاده کنید. هفته ای 2 بار کودک خود را با انواع حریره تغذیه کنید.

نوع دیگر حریره بادام
در این نوع حریره، مخلوطی از آرد جوانه گندم و آرد برنج قهوه ای استفاده شود.

حریره فندق
این حریره نیز مثل حریره بادام تهیه می شود؛ با این اختلاف که به جای بادام از 5 عدد فندق خام درشت استفاده شود. توجه: این حریره برای کودکانی که یبوست مزاج دارند مفید است.

سوپ سبزیجات
کودک خود را 2 بار در هفته با این سوپ تغذیه کنید .
مواد لازم : برنج قهوه ای نیم کوب شده 1 قاشق غذا خوری ، بلغور گندم 1 قاشق مربا خوری ، جو پوست کنده نیم کوب شده 1 قاشق غذا خوری ، عدس 1 قاشق مربا خوری . سیب زمینی پوست کنده کوچک 1 عدد . گشنیز و جعفری خرد شده 2 قاشق غذا خوری . گوجه فرنگی متوسط رنده شده 1 عدد . نمک در یا بمقدار کم .
همه مواد را با دو ونیم لیوان آب در ظرف لعابی یا سفالی ریخته و روی اجاق بگذارید ، تا بمرور پخته و جا بیفتد وآماده گردد .

حریره فندق
این حریره نیز مثل حریره بادام تهیه می شود؛ با این اختلاف که به جای بادام از 5 عدد فندق خام درشت استفاده شود. توجه: این حریره برای کودکانی که یبوست مزاج دارند مفید است.

سوپ سبزیجات
کودک خود را 2 بار در هفته با این سوپ تغذیه کنید .
مواد لازم : برنج قهوه ای نیم کوب شده 1 قاشق غذا خوری ، بلغور گندم 1 قاشق مربا خوری ، جو پوست کنده نیم کوب شده 1 قاشق غذا خوری ، عدس 1 قاشق مربا خوری . سیب زمینی پوست کنده کوچک 1 عدد . گشنیز و جعفری خرد شده 2 قاشق غذا خوری . گوجه فرنگی متوسط رنده شده 1 عدد . نمک در یا بمقدار کم .
همه مواد را با دو ونیم لیوان آب در ظرف لعابی یا سفالی ریخته و روی اجاق بگذارید ، تا بمرور پخته و جا بیفتد وآماده گردد .

پوره سبزیجات
مواد لازم : هویج فرنگی یک عدد کوچک ، کدو حلوائی یک تکه کوچک ، روغن زیتون یک قاشق چای خوری ، انبه یک قاشق غذا خوری . هر دو را بخار پز کرده و پوست کدو را جدا کنید ودر پیاله ای با چنگال له کنید ، سپس یک قاشق غذا خوری انبه را به کدو و هویج اضافه کنید و بعد یک قاشق چای خوری روغن زیتون بکر و چند قطره آب لیمو ترش تازه را به آن اضافه کرده و خوب هم بزنید.
وکودک خود را تغذیه کنید . هفته ای دو بار کودک خود را با این غذا تغذیه کنید .

پوره سیب زمینی با خرما
مواد لازم : سیب زمینی متوسط یک عدد ، خرمای رطب پوست کنده یک عدد . سیب زمینی را بخار پز کرده و با چنگال له کنید و سپس خرمای رطب را هسته جدا کرده و پوست بکنید و خوب مخلوط کنید و بعد یک قاشق چای خوری روغن زیتون را به آن اضافه کنید . کودک خود را هفته ای دو بار با این غذا تغذیه نمائید .

پوره سبزیجات و میوه جات
مواد لازم : انجیر خشک رسیده قهوه ای 5 عدد ، برگه خشک آفتابی زرد آلو 5 عدد ، مغز پسته خام 5 عدد . همه را تمیز کرده وشسته و با نصف لیوان آب خیس شود . بعد از آماده شدن در پیاله ریخته و با چنگال له کنید و هفته ای دو بار کودک خود را با این پوره تغذیه کنید .
توجه : در صورت استفاده از مواد حیوانی ، بهتر است که بعد از یک سالگی بمقدار کم از ماهیچه گوسفند استفاده شود . یک قلم که همراه ماهیچه است به سوپ اضافه شود .
توصیه به مادران : سعی کنید که بچه را شکم باره تربیت نکنید و پر خور بار نیاورید .
مادران سعی کنند که کودک خود را بمرور به غذا خوردن عادت دهند و از کم شروع کنند .
بهترین غذا برای کودک ، شیر مادر بوده و مادرانی که می خواهند به کودک خود خدمت کنند و او را خوب تغذیه کنند ، بهتر است که خود مادر غذای خوبی داشته باشد . تا فرزندش ، خوب تغذیه شود .
مادران سعی کنند که کودک خود را به مواد غذائی بی محتوا مانند : ماکارونی ، بستنی ، انواع شکلات ، بیسکویت ، پفک و چیپس و یخمک و غیره ......عادت ندهند .

پوره میوه جات
مواد لازم : سیب گلاب 2 عدد ، یک چهارم موز کوچک ، 1 قاشق مربا خوری کشمش شسته شده ، 2 عدد انجیر تازه یا خیس شده و نصف استکان آب ، همه را در مخلوط کن ریخته و مخلوط کنید ، تا بصورت پوره در آید و کودک خود را هفته ای دو بار با این خوراکی تغذیه نمائید .

نیازهای غذایی کودکان ...






نیازهای غذایی کودکان با نیازهای غذایی ما بسیار تفاوت دارند. رژیم‌های غذایی کم چرب و حاوی گیاهان سلولز‌دار را فراموش کنید. کودکان به غذاهای مغذی نیاز دارند تا به سرعت رشد کنند. مقدار پروتئین و انرژی که کودک نسبت به اندازة خود نیاز دارد، زیاد است. اما کودک نمی‌تواند مقدار زیادی غذا بخورد، در حالی که بسیار فعال و پر جنب و جوش است.
میل و اشتهای کودکان به غذا می تواند بسیار متفاوت باشد، اما مقدار غذایی که آنها می خورند نیز ممکن است بسیاتر محدود و اندک باشد. بنابراین، خوردن غذاهای حاوی مواد غذایی متنوع از نظر کالری، بسیار ضروری است. در عین حال، باید با وعده غذای خانواده نیز متناسب باشد. غذاهایی که حاوی مقدار زیادی از گیاهان سلولز دار هستند، می توانند بسیار شکم‌پرکن باشند، بدون این که مقدار کافی پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی را فراهم کنند.
چربی، منبع اصلی انرژی برای کودکان است. هم شیر مادر و هم شیر خشک قریب 50 درصد انرژی به صورت چربی دارند. هنگامی که کودک به طرف رژیم غذایی دیگری(به صورت مخلوط) پیش می رود، بخشی از انرژی او با کاهش و جایگزین شدن کربوهیدرات تأمین می شود. اما این که تا پس از دوسالگی نیز انرژی او به وسیلة چربی فراهم شود، بسیار حائز اهمیت است؛ چرا که مصرف مقدار کربوهیدرات ممکن است برای کودکان بسیار پر حجم باشد.
مقدار مناسب و کافی انرژی برای ادامة رشد ضروری است. چربی یک منبع بسیار مفید انرژی و منبع اصلی ویتامین‌های محلول در چربی همچون a وd وe وk است و اسیدهای چرب ضروری را فراهم می کنند که بدن، خود نمی تواند آن ها را بسازد. بهترین راه به دست آوردن چربی از طریق غذاها و مواد غذایی است مانند شیر پرچرب، پنیر، ماست، گوشت بی‌چربی و مقادیر اندکی از ماهی است.

هنگامی که کودکتان بیش از نه ماه دارد، سعی کنید بخشی از کربوهیدرات‌ها را در هر وعدة مواد غذایی او بگنجانید. برای مثال، کودکان را به مواد غذایی مانند نان، سیب‌زمینی، برنج یا ماکارونی، به منظور تأمین انرژی‌شان تشویق کنید تا انواع میوه‌ها و سبزیجات را بخورند. همانطور که بزرگ‌ترها سعی می کنند تا میزان مصرف نمک غذاها را به حداقل برسانند، شما نیز از وعدة غذای کودک، که در خانه تهیه می شود، نمک را حذف کنید. از دادن غذاهای سرخ کرده یا خیلی شیرین نیز به کودک جلوگیری کنید.
روشن است که داشتن یک رژیم غذایی سالم و کاتملاً متعادل برای هر گروه سنی لازم است،

اما مهارت‌های اجتماعی نیز دارای اهمیت بسیاری هستند. کودکان از ما الگوی می گیرند. از این رو، غذا خوردن با هم سر یک میز به عنوان یک خانواده، بسیار با اهمیت تلقی می شود. اگر حتی ممکن نیست هر روز با هم غذا بخورید، اما تا جایی که امکان دارد از این روش بهره ببرید؛ چرا که با این کار کودکان نه تنها یاد می گیرند و درک می‌کنند که سر میز چگونه باید رفتار کنند، بلکه پی می برند که غذا خوردن تجربه‌ای اجتماعی و لذت‌بخش است.

اشتها و رفتارهای غذایی کودک نوپا


اشتهای کودکان یک تا ? ساله چگونه است؟
اشتهای کودک در زمان های مختلف متفاوت است و تحت تاثیر عوامل زیادی از جمله میزان رشد کودک قرار می گیرد. بنابراین حتی در کودکانی که در سال اول عمر اشتهای خوبی هم داشته اند در سال دوم زندگی به نظر می رسد که کودک اشتهای سابق را ندارد و والدین می گویند که اشتهای او کم شده است در صورتی که این کاهش اشتها ناشی از کند شدن رشد در این سن نسبت به سال قبل است.
گرچه ممکن است بین کودکان از نظر نوع و میزان دریافت مواد غذایی اختلاف زیادی وجود داشته باشد و گاهی اوقات از یک وعده تا وعده دیگر و یا از یک روز به روز دیگر فرق کند ولی تحقیقات نشان داده است که اکثر کودکان و حتی آنان که مقدار مواد غذایی متغیری دریافت می کنند انرژی و مواد مغذی مورد نیاز خود را از یک غذای متعادل به دست می آورند.

سایر عوامل مثل رفتار خانواده در زمینه دوست داشتن و یا دوست نداشتن غذا، عادت های نادرست مروط به غذا و تغذیه، همه در سال اول و دوم زندگی کودک شکل گرفته و ادامه می یابند. در اینجا پدر و مادر به عنوان یک "الگو" نقش مهمی ایفا می کنند. فضای روانی مثبت یا منفی که خانواده در زمان غذاخوردن ایجاد می کنند می تواند ناشی از شرایط روانی و یا نحوه تغذیه و برخورد افراد خانواده با یکدیگر باشد.

عدم آگاهی و یا بی توجهی اعضا خانواده در مورد رفتارهای تغذیه ای کودک، همچنین محدودیت فرصت والدین بخصوص مادر، به ویژه اگر شاغل هم باشد می تواند در مشکلات تغذیه و کاهش اشتهای کودک موثر باشد و موجب شود که کودک یک تا ? ساله بعضی از غذاهایی را که قبلا خوب می خورده دیگر نخورد. این بی علاقگی ممکن است یک تا ? هفته طول بکشد و گاه سال ها باقی بماند.

از طرف دیگر کودکان در این سن استقلال خود را نشان می دهند و می خواهند که خودشان غذا بخورند. هنوز هم دوست دارند ریخت و پاش کنند و از انگشتان خود برای برداشتن غذا استفاده نمایند که این رفتار بخشی از مرحله تکاملی آنان است. کودکان ترجیح می دهند از غذاهایی استفاده کنند که مستقیما آن را به دست بگیرند و یا در بشقابشان جستجو کرده و آن را بردارند. بسیاری اوقات تمایل نشان دادن به خوردن بعضی از غذاها و یا علاقه نشان دادن به غذاهایی که مناسب سنشان نیست و یا بازی کردن با غذا بیشتر به دلیل بازیگوشی و حس استقلال طلبی آنان است نه اینکه واقعا به آن غذای خاص علاقه داشته و یا نسبت به بعضی غذاهای دیگر بی علاقه باشند.

بنابراین پدرو مادر باید سعی کنند علت این گونه رفتارهای کودکان را شناسایی نموده و حتی المقدور از آنها پیشگیری کنند تا با مشکلات کمتری هنگام غذاخوردن او روبروی شوند.

? رفتارهای غذایی در کودک یک تا دو ساله چگونه شکل می گیرد؟
عبور از یک سالگی به دوسالگی و بالاخره از تغذیه با مجموعه "شیر مادر+ غذای کمکی" به "غذای خانواده+ شیر مادر" مرحله مهمی از زندگی کودک است که در این دوره همچنان باید بخشی از غذاهای اواخر یک سالگی ادامه یابد و غذاهای سفره بتدریج وارد برنامه غذایی او شود بطوری که با بزرگ شدن کودک و گذشت زمان سهم او از مواد غذایی سفره خانواده بیشتر و غذاهای مخصوص قبل از یک سالگی کمتر شود تا کودک بتواند بعد از چند ماه تقریبا همه مواد مورد نیاز خود را از سفره خانواده تامین نماید و چون هنوز معده او گنجایش کمی دارد برای تامین کالری مورد نیازش باید وعده های غذایی متعدد داشته باشد و از میان وعده های سالم و مغذی استفاده نماید.

کودکان با عادات بد غذایی متولد نمی شوند ما آنان را چنین بار می آوریم.

همانطور که گفته شد والدین باید به خاطر داشته باشند که اگر کودک گاهی اوقات علاقه به خوردن غذا نشان نمی دهد احتمال دارد که این امر طبیعی و ناشی از کاهش موقتی اشتها ی او باشد. برای ترغیب کودک به غذا خوردن باید غذای او را متنوع، خوشرنگ، خوشبو و با قوام و غلظت مناسب و به صورتی اشتها آور تهیه کرد و زمان خوردن را برای او دلپذیر و لذت بخش نمود.
والدین اکثر کودکانی که خوب غذا نمی خورند و بهانه گیری می کنند نمی دانند که کودک آنان در حال تغییرات عادت غذایی در طول زندگی خود می باشند.

این والدین معمولا یا:
ـ با فشار، کودک خود را وادار به خوردن می کنند.
ـ و یا با شوخی، ادا، حقه و ... غذا را در داخل دهان او می گذارند.
که این اعمال سبب می شود کودک اصولا نسبت به غذاخوردن مقاومت نماید و در سال های بعد هم دچار مشکلات بیشتر شود.

? هنگام غذا دادن یا غذا خوردن کودک باید به چه نکاتی توجه کرد؟
مواد غذایی نه تنها از نظر کمیت و کیفیت باید کامل و مناسب باشد بلکه شرایط محیطی که کودک در آن تغذیه می شود نیز از نظر روانی مساعد و مطلوب باشد تا کودک از خوردن غذا لذت برده و به آن تمایل نشان دهد.

چون در اواخر سال دوم، کودک بیشتر اجتماعی شده و اغلب قادر است بدون کمک غذا بخورد و غذای مورد علاقه خود را به دلخواه انتخاب نماید مادر باید مواظب باشد که مواد مغذی کافی، متعادل و پر انرژی که برای رشد کودک لازم است در اختیار او بگذارد و از مصرف شدن آن اطمینان حاصل کند.

به کودک نباید به زور غذا داد. در عین حال محیط او باید آرام باشد و حواس و توجه اش به مطلب دیگری جلب نشود. گاهی مادرها اجازه نمی دهند که کودک مطابق میل و نیاز خود غذا طلب کند در حالی که بهتر است اشتیاق و اشتهای کودک حتما در نظر گرفته شود.

اگر کودک غذایی را دوست نداشت نباید کلا آن را از برنامه غذایی حذف کرد بلکه می توان با تغییراتی و در فرصتی دیگر، آن را امتحان کرد.

به امتناع کودک از خوردن غذا در بعضی از شرایط باید توجه نمود. گاهی جدایی از مادر، بیماری کودک، شرایط خاص روحی کودک، شب نخوابیدن، عدم استفاده از آفتاب و هوای سالم و پاک، نداشتن فعالیت زیاد، گوشه گیری کودک و گاهی اوقات وسواس بیش از اندازه مادر در مورد اینکه موقع غذا خوردن باید همه چیز تمیز بماند و لباس کودک کثیف نشود و امثال آن ممکن است بر علاقه و اشتهای او به غذا و یا امتناع از غذا خوردن تاثیر گذار باشد.

بنابراین کودک در زمان غذا خوردن باید در محل امن و راحتی قرار گیرد، مشتاق غذاخوردن باشد، بدون عجله به او غذا داده شود، با زور و تهدید یا رشوه وادار به غذاخوردن نشود. اگر به هر علتی از خوردن یک وعده غذا خودداری کرد باید بدون هیچگونه نگرانی و اضطراب آن نوبت تغذیه را به تاخیر انداخت یا حتی از آن صرف نظر نمود. مطمئنا در وعده های دیگر جبران خواهد کرد.

کودکان در این سن دوست دارند خودشان غذا بخورند و ترجیح می دهند غذا را با دست و انگشتان خود بردارند.
آنان غذای گرم را نسبت به غذای سرد یا داغ ترجیح می دهند.
معمولا با غذا بازی می کنند و صحنه های غیر قابل انتظاری ایجاد می کنند! ولی خودشان از این کار لذت می برند.
نمی توانند بیش از ? تا ?? دقیقه پشت سر هم برای غذا خوردن وقت صرف کنند و اگر بتوانند سفره را ترک می کنند و بعد دو مرتبه برمی گردند.
آداب غذاخوردن را مراعات نمی کنند، در حین غذا خوردن و بعد از سیر شدن، غذا را به اطراف پخش می کنند.
بیشتر به خواسته ها و تمایلات خود توجه دارند و کمتر به نظر دیگران اهمیت می دهند.
از پدر و مادر و خواهر و برادرانشان تقلید می کنند.
بعضی غذاها را نمی خورند و احتمال بروز عادت نامساعد غذایی از همین جا سرچشمه می گیرد.
بنابراین چون مغز فعال و پویای کودک آماده دریافت همه پیام های محیط زندگی و اطرافیان است عادات خوب غذایی هم باید از سنین پائین به کودک آموزش داده شود. آموزش عملی و عینی به مراتب اثربخش تر از بیان است. همه افراد بزرگتر خانواده باید بدانند رفتارهای غذایی آنان می تواند برای افراد کوچکتر خانواده الگو باشد. پس سر سفره و هنگام صرف غذا باید مواظب بود و حداقل به منظور آموزش فرزندانمان، خودمان هم به هنگام غذاخوردن مراقب رفتار و گفتارمان باشیم و به عادت های خوب غذایی عمل کنیم. مثلا بر سر سفره و هنگام غذا خوردن نگوئیم که "من این غذا را دوست ندارم" و یا "چقدر بدمزه و بدشکل است".

از اضافه کردن نمک و شکر به غذا پرهیز نموده و سعی کنیم مصرف سبزی و میوه را بیشتر کنیم.
گفتار خوب و حسن رفتار و کردار در خانواده موجب ثبات شخصیت و رفتارهای منطقی و صحیح در کودک می شود، محیط های متشنج و عصبی خانواده آثار زیان بخشی بر روح و روان کودک می گذارد که بدون شک در عادات و رفتار تغذیه ای آنان نیز اثر منفی خواهد گذاشت.

در این میان سلامت روانی مادر نقش عمده ای دارد. اضطراب، افسردگی و یا رفتارهای وسواسی او می تواند باعث کم اشتهایی یا بی اشتهایی و بدغذایی کودک شود و بسیاری از مشکلات رفتاری، خلقی و تغذیه ای کودکان را ایجاد نماید.

? هنگام غذاخوردن چگونه می توان محیط را برای کودک دلپذیر کرد؟
به محل، زمان و نحوه غذا دادن به کودک توجه کنید.

کودک باید غذا را سر میز و یا سر سفره خانواده، در محیطی تمیز، آرام، دوستانه، راحت، مطمئن و خوشایند صرف کند تا ضمن اینکه از غذا خوردن همراه دیگران لذت می برد طرز غذاخوردن و نحوه استفاده از قاشق، چنگال و لیوان را نیز بیاموزد.

بهتر است کودک را به جای اجبار، تشویق به غذا خوردن کرد. علاقه به غذا خوردن زمانی بوجود می آید که غذا به صورت جالبی ارائه شود و کودک ببیند که دیگران هم غذاهای متنوع یا جدید را با لذت می خورند.

ضمنا غذا باید به شکلی باشد که خوردنش برای کودک آسان باشد. مثلا گوشت چرخ کرده را بهتر از گوشت تکه ای می پذیرد یا قطعات کوچک سیب زمینی و یا هویج پخته شده یا لقمه های کوچک غذا را با میل و رغبت می خورد.

در ابتدا کودک ? تا ? ساله ممکن است برای گرفتن یا برداشتن غذا از انگشتانش استفاده کند ولی بتدریج می تواند در گرفتن قاشق، چنگال و لیوان مهارت پیدا کند.
ظرف غذا باید کوچک و کمی گود باشد تا غذا از آن بیرون نریزد. قاشق و چنگال و لیوان هم باید کوچک، سبک و طوری باشد که کودک به راحتی آن را بردارد و نگهدارد. بهتر است از قاشق و چنگال و بشقاب نشکن استفاده شود و بهتر است از قاشقی که او را به یاد قاشق دارو می اندازد استفاده نشود. کودک را به ویژه در شروع غذا که گرسنه است، باید تشویق کرد تا علیرغم ریخت و پاشی که می کند خودش غذا بخورد، این کار را یاد بگیرد و مهارت و اعتماد به نفس پیدا کند، سپس وقتی خودش از خوردن خسته شد و یا در ضمن آنکه خودش غذا می خورد او را کمک کرد.

? چه باید کرد تا کودک از غذا خوردن لذت ببرد؟
? ساعات برنامه غذایی را خیلی عوض نکنید.
? مراقب باشید که زمان غذا خوردن، کودک خیلی گرسنه یا خیلی خسته نباشد.
? سعی کنید میان وعده ها را ?/? تا ? ساعت قبل از وعده اصلی غذا بدهید.
? بهتر است میان وعده ها خیلی شیرین، حجیم یا چرب نباشند تا اشتهای کودک برای وعده اصلی غذا، باقی بماند.
? برای دسر یک ماده کمی شیرین انتخاب کنید و آن را بلافاصله بعد از غذا به او بدهید که جزو غذا به حساب بیاید.
? اگر غذای جدیدی به او می دهید که از خوردنش امتناع می کند تعجب نکنید، آن را همراه با غذایی که دوست دارد مثل برنج یا نان یا سیب زمینی به او بدهید.
? غذاهارا خیلی زود به زود و بر اساس تمایل او عوض نکنید.
? هنگام غذا دادن، دعوا نکنید، داد و قال راه نیندازید و برای خوردن غذا جایزه تعیین نکنید.
? بگذارید در مورد سیر شدنش خودش تصمیم بگیرد، اگر در یک وعده مقدار کمتری بخورد مسلما در وعده دیگر یا روز دیگر جبران می کند.
? در سن یک تا دو سالگی با توجه به مراحل تکامل کودک، شما انتظار نداشته باشید که هنگام غذا خوردن خیلی تمیز و مرتب باشد. این مرحله ریخت و پاش بتدریج بهتر می شود. برخی کارهای او را مانند پرت کردن غذا، بازی کردن هنگام غذاخوردن و ... را می توان با آرامش و ملایمت و بتدریج محدود کرد. بسیاری از رفتارهای غذایی آرام آرام با بزرگ شدن کودک عوض می شوند.

توصیه‌ها و آداب- همشهری آنلاین:
مصرف غلات برای صبحانه می‌تواند انرژی لازم را طی ساعات مدرسه برای کودک تامین کند
تمام والدین دوست دارند کودکشان مانند آلبرت انیشتین باهوش شود.

ژن‌ها عامل مهمی در تعیین هوش کودک هستند ولی مطالعات نشان می‌دهد غذایی که کودک می‌خورد نیز تاثیر گذار است.

غلات

غلات یک صبحانه سالم برای حفظ انرژی کودک در طول ساعات مدرسه است که از اهمیت خاصی برخوردار است.

کودکانی که صبحانه می‌خورند دارای قابلیت تمرکز بیشتر و حافظه یادگیری بیشتری هستند، علاوه برآن می‌توانند در کلاس‌های ریاضی بهتر عمل کنند.

تمام صبحانه ها یکسان نیستند. بهتر است از برخی غلات صبحانه‌ با شکر فراوان استفاده نکنیم.

اگر کودک شما غلات صبحانه‌ای دوست ندارد از تخم مرغ استفاده کنید.

تخم مرغ دارای "کلاین" بالا است که به ایجاد سلول‌های حافظه کمک می‍کند.

ماهی‌های چرب و امگا 3

البته این مورد ممکن است اشتها آور نباشد اما ماهی چرب مانند ماهی آزاد، تن و ساردین منبع قوی اسیدهای چرب امگا3 هستند.

امگا3 به طور چشمگیری به تقویت سلول‌های مغز جهت افزایش یادگیری و تمرکز کمک می‌کند.[امگا? و رفع افسردگی مادران آینده]

تحقیقات نشان می‌دهند، روغن ماهی می تواند عامل مهمی برای تقویت ضریب هوشی باشد و به مشکلات رفتاری کودکان مانند اختلال کمبود توجه و بیش فعالی کودکان کمک کند.

آووکادو، گردو و بادام منابع مفید دیگری از امگا3 هستند.

غلات کامل

غلات کامل سرشار از ویتامین B هستند و به افزایش عملکرد حافظه کمک می‌کنند.نان‌های کامل بر خلاف نان سفید انرژی را به آرامی و یکنواخت در بدن آزاد و به کودکان و افراد بزرگسال کمک می‌کند تا قند خون منظمی داشته و سطح تمرکز و هشیاری بیشتری داشته باشند. [نکته بهداشتی روز: غلات کامل مصرف کنید]

غذاهای سرشار از آهن

تحقیقات نشان می‌دهد، غذاهای سرشار از آهن مانند گوشت قرمز بدون چربی، میوه‌های خشک، غلات کامل و حبوبات میزان انرژی و سطح هشیاری را افزایش می دهند.

کودکان تقریبا آهن را به حد کافی نمی‌خورند. کمبود آهن می تواند سطح عملکرد شناختی را تا حدی پایین آورد که منجر به ضعف در فعالیت‌های آکادمیک شود.

شما می توانید کمبود آهن را با استفاده از ساندویچ کره بادام زمینی برای ناهار و استیک همبرگر بدون چربی برای شام رفع نمایید.

نیاز غذایی کودک 6-2 ساله چقدر است؟



تغذیه کافی و مناسب برای رشد و تکامل کودک ، لازم و ضروری است.

کودک دو ساله به خوبی می تواند قاشق و چنگال و لیوان را در دست خود نگه دارد و از آن ها استفاده کند. کودک در این سن برای غذا خوردن مشکلی ندارد و غذا خوردن برای او گیج کننده نیست. اما گاهی اوقات هم ریخت و پاش هایی دارد که عمدی نیست