منم یه مادرم . پسرمو دوسش دارم . ولی عزیزمو . به دست بی بی میسپارم . بی بی قبول کنه . بشه مدافع حرم... یه روزی به منم میگن مادر شهید ان شاالله...مادر که باشی ، آرمانت که شهادت باشد ، همت و چمران میپرورانی ... پای خاندان علی که در میان باشد ، خودم بند پوتین هایت را محکم میبندم میوه دلم ... (واسه اونایی که میگن چرا آرزوی مرگ بچه تو میکنی میگم که شهادت و مرگ باهم فرق دارن . قبل ازاینکه قضاوت کنین ، درباره اجر شهید و فرقش با موت ، تحقیق کنین و بعد کنایه بزنین.)
یه تجربه بگم بهت. الان که دارم اینجا می نویسم کاملاً رایگان، ولی نمی دونم تا کی رایگان بمونه. من خودم و پسرم بدون هیچ هزینه ای یه نوبت ویزیت آنلاین کاملاً رایگان از متخصص گرفتیم و دقیق تمام مشکلات بدنمون رو برامون آنالیز کردن. من مشکل زانو و گردن درد داشتم که به کمر فشار آورده بود و پسرم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت که خدا رو شکر حل شد.
دیدی که سخت نیست ... تنها بدون من؟ دیدی که صبح می شود ... شبها بدون من ؟ این نبض زندگی ... بی وقفه می زند! فرقی نمی کند ... با من ... بدون من ...! دیروز گرچه سخت ... امروز هم گذشت ... طوری نمی شود... فردا بدون من ...!