کارمند بانکم ولی میخام دیگه کار نکنم...

دوست خوبم سر کار که نری مسلما حقوقتون و درامدتون کمتر میشه بعد با چه پولی میخواین به علایقتون برسید تازه اونوقت مشکلات شروع میشه مگه با حقوق معلمی هم میشه زندگی کرد همسرخودم معلمه با دوتا بچه خودم ۷ سال سابقه کار و بیمه تو یکی از بهترین شرکتهای خصوصب رو داشتم به خاطره بجه ی اولم دیگه نرفتم الان سخت پشیمونم الان پسر شما سخت ترین روزاش رو گذرونده دیگه از این به بعد از آب و گل در میاد اصلا فکر نکن بشینی خونه پسرت اوکی تر میشه والا من که نشستم خونه که مثلا مادر خوبی باشم و اولویتم بشه بچم الان ۶ سالشه لکنت داره اضطراب داره دامنه لغاتش هنوز کامل نیست ترس و وحشت داره فکر میکنی چرا چون درامد پایین بود تو خونه ندارم ندارم بود بحث بود تفریح درست نبود که روحیه خوب باشه به نظر من سرکارت رو برو اما وقتی میای فقط اشپزی کن و کار خونه رو بده همون پرستار یا کارگر نیمه وقت بگیر وقتت رو بیشتر با پسدت و شوهرت باش نه کار خونه 

من فکر میکنم تا اینجا رو نتونستی خوب مدیریت کنی وگرنه من خواهر شوهرم با دوتا بچه سرکار میره همیشه هم سرحاله هر وقتم سرزده رفتیم خونش والا از خونه منی که خانه دارم تمیز تر بود 

دوست خوبم از کجا معلوم بعد بچه ی دوم رو نیاری اون وقت میرسی به یه حقوق معلمی با دوتا بجه منم خونه و ماشین تقریبا مناسبی دارم ولی باور کن بچه ها هر چی بزرگتر میشن خرجشون هم بیشتر میشه

تو این دوره و زمونه که کار میدا نمیشه میخوای کار به این خوبی رو بزاری کنار میخوای من جات بیام لیسانس حسابداری هم هستم   به نظر من اگر زندگیت رو مدیریت کنی اوضاعت خیلی بهتر میشه اصلا فرض بگیر نری سرکار مثلا ۳ میلیون از حقوقتون کم میشه خوب شما نصف این مبلغ رو در ماه بده به یه خانم هر روز یا یه روز درمیون بیاد خونتو مثل دسته گل کنه لباسها رو بشوره و اتو کنه حتی آشپزی هم کنه شما میرسی خونه یه استراحت و دوش کوچولو بعد سر حال با خونه ی تمیز با شوهرت و پسرت بازی کنید برید تفریح اینجوری هم نصع حقوق براتون میمونه هم شغلتون رو از دست ندادید هم پسرتون همیشه دو ساله نمیمونه که .... این وضع واسه دو الی سه ساله

من شغلم رو از دست دادم اعتماد به نفسم کم شو عصبی شدم به خاطره مشکلات پیش اومده و بچه عصبی تربیت کردم وقتی خونه بودم بیشتر به چیزای که نداشتم فکر کردم فلانی چرا فلان کرد فلانی چرا فلان گفت همشم از بی کاری و خونه نشینی کی اون موقع که سرکار میرفتم وقت میکردم به چیزای بعد فکر کنم هم شاغل باش هم مادر میشه عزیز جان میشه

کارمند بانک برای خانوما شغل سختیه ولی کاش از دستش ندی حیفه

من مامانم از دوسالگیم رف سرکار.....الان ۲۸ سالمه ....من هیچ تصویری از بچگیم با مامانم ندارم....بااینکه از لحاظ مالی از دوستام بالاتر بودیم ولی این عقده ی بی مادری تا همین الان تو دلم مونده.....انقد به دوستام غبطه میخوردم که وقتی از مدرسه میدفتن تونه مامانشون خونه بود.....الان هم تصمیم دارم هیچوقت سرکار نرم تا دخترم امنیت داشته باشه...هرچند که برای سرگرمی دوس دارم کار کنم ولی کمبودهای خودمو یادم میاد پشیمون میشم که برم کار کنم

اینکه بعضیا میگن تو خونه بشینی هم هیچ پیشرفتی نمیکنه بچه ت ...این حرف غلطیه...مادر که تو خونه نباید فقط حضور داشته باشه ....این مدل مادری رو که مثلا لاک پشت یا کلا موجودات دیگه هم انجام میدن.....اینکه فقط بدی بخوره و بخابه مادری نیست......مادری ینی توخونه بمونی و با بچه ت وقت بگذرونی....حضور فعال داشته باشی....بازی کنی....وکلی کار دیگه

استارتر عزیزم

منم شاغلم و مادر دو تا بچه

به نظرم شما خسته شدی از کار کردن و تصمیمت رو گرفتی. فقط اینجا اومدی که تایید بگیری 

با اینحال منم نظرم رو میگم

کار کردن ما خانمها فقط برای نیاز مالی نیست که اگر  تامین باشیم دیگه بگیم همه چیز حله

مستقل بودن و مفید بودن و در جامعه بودن نیازهایی رو پاسخ میده که با خانه داری صرف نمیشه

مخصوصا شما که تجربه اش کردی بعدها که کارت رو از دست بدی ممکنه از این جهات احساس سرخوردگی پیدا کنی. اگر هم روزی برسه خدای نکرده که پشیمون بشی یا احساس کنی که به خاطر اینکه دیگه شاغل نیستی اطرافیان جور دیگری باهات برخورد می کنند و اون منزلت سابق رو نداری راه برگشتی هم دیگه نیست

این خانم خودشو میتونه بازخرید کنه کنه که پول خوبی بهش میدن .اینطورم نیست که دست خالی استعفا بده 

یکی از دوستان من کارمند بانک بود اونم جای خوبی بود ولی بچش به دنیا اومد دیگ نرفت چون ساعت کاریش مثل ایشون زیاد بود و تا میرسید خونه شب بود و اصلا بجه رو اصلا نمیدید نمیفهمید بچه کی رشد میکنه خودشو باز خرید کرد ‌

در آخر صلاح کار خویش خسروان دانند😄

اگه مطمئنی در آینده باز شرایط کار برات هست میتونی بیای بیرون.هدف از کار پول و استقلال مالی و مشغولیت اجتماعیه که همشو تو شغل دیگم میتونی بدست بیاری فقط ممکنه اون شغل دیکه به اندازه این کار جای پیشرفت نداشته باشه به هر حال از هر شغلی نمیشه سر از وزارتخونه درآورد.من فک میکنم اگه ی کم به خودت زمان بدی تصمیم گیریو برای خودت راحت تر میکنی مثلا تا سال دیگه که میخوای بچه دومتو بیاری اقدامی نکن و بهشم فک نکن که آرامشت حفظ بشه چون انگار فشار این تصمیم گیری الان روت بیشتره تا شرایطتت فقط تا اون موقع به خواسته های خودت فک کن تا ببینی خواستت از زندگی چیه. مشخصه الان نمبتونی تصمیم بگیری چون هنوز یکی از کفه های ترازو برات اونقدری سنگین نشده که بتونی با اطمینان کامل ی تصمیم بگیری و هر تصمیمی با دو دلی بگیری احتمال اینکه بعدا ازش پشیمون بشی هست.شاید سال دیگم همین فکری که الان داری میکنیو انجام بدی و استعفا بدی ولی ممکنه با گذر زمان تغییراتی تو شرایط یا احساساتت به وجود بیاره که بدونی دقیقا چی میخوای و چی به صلاحته و اونموقع راحت تر و با قاطعیت بتونی تصمبم بگیری

دو سال اول ك مهم بوده رو پيشش نبودي

ازاين ب بعدم بيخيال

دو سال ديگه ميره مهد. تو ميموني و تنهايي

اگر کارمند رسمی هستی که تا سه سال می تونی مرخصی بدون حقوق بگیری. حالا سه سال نه فعلا یک سالش رو بگیر. ازین ستون بت ذون ستون فرجه.

وای چقدر حسرت خوردم من آرزوم این بود که کارمندبانک باشم اونوقت شمااا...

خواهش میکنم این کارو نکن چون خیلی زود پشیمون میشی و دیگه راه برگشتی نداری پسرت دیگه بزرگ شده برای خودت زندگی کن عزیزم اولویتت توی زندگی شخص خودت باشه نه بچه و همسر 

بچه یکی دو ساله چیزی متوجه میشه که به شاغل بودن مادرش افتخار کنه؟!! اون فقط میخواد مادرش کنارش باشه

خیلی برام سوال بود بدونم شما استعفا دادی یا هنوز میری سر کار