خاطره زایمان طبیعی من

رفتم خونه و به خاطر معاینه ای که کرده بود یه کم خونریزی داشتم ناهار خوردم و خوابیدم.ساعت۵ که بیدارشدم  رفتم دستشویی و دیدم یه مایعی که خون و آب قاطیه داره خارج میشه چکه چکه میریخت و با خونریزی های قبلم فرق داشت. گفتم حتما کیسه آبم پاره شده. به دکترم زنگ زدم و اونم ریلکس گفت نه احتمالا چون امروز معاینه شدی به خاطر اونه ولی حالا یه نیم ساعت راه برو اگه دیدی شلوارت خیس شد بیا بیمارستان

تلفن رو که قطع کردم یهو دیدم که آره شلوارم خیسه. خلاصه سریع یه دوش ۵ دقیقه ای گرفتم و با شوهرم و مادرم و مادر شوهرم راه افتادیم. البته خونه ما کرج بود و بیمارستان تهران. یه ساعت راه بود توی ماشین خودمو محکم و سفت میگرفم که آب ازم خارج نشه و تا تهران هم هیچی آب نیومد . همین که پیاده شدم یهو شروع شد. رفتیم تو و ماما معاینه کرد و گفت آره باید بستری بشی.خلاصه من که ۴۰ هفته و ۱ روزم بود بدون درد بستری شدم

لباسامو عوض کردم و اومدم بخوابم روی تخت که دیدم آبی که خارج شده بود سبز رنگ بود به ماما گفتم و اونم فوری دکترو صدا کرد و گفت حتما بچه مکنیوم دفع کرده. دکتر اومد و باز معاینه ام کرد و گفت نه گاهی پیش میاد اینجوری مکونیوم نیست ولی جفتت خونریزی داره . درد نداری گفتم نه گفت دهانه رحمتم اصلا باز نیست 

اون موقع ساعت ۸ و نیم شب بود . که دکتر گفت دو ساعت صبر میکنم اگر پیشرفت نکردی و دهانه رحمت باز نشد میبریمت سزارین . خلاصه خواستم بخابم ولی از استرس نمیشد .یکی دو بار فقط مادرم اومد و چند دقیقه دیدمش. بالاخره ساعت ۱۰ و نیم اومد معاینه ام کرد و گفت دو سانت فقط بازه دهانه رحمت بهم آمپول فشار زدن و  دیکه کم کم دردام شروع شد 

هر  ۷. ۸ دقیقه میگرفت و ول میکرد ولی از همون اول دردای شدیدی بود. مامانم اومد یه بار دیگه دیدمش . خیلی اون موقع دلش به حالم سوخته بود بعدا بهم گفت. دکتر ساعت ۱۲ باز معاینه کرد و گفت خیلی پیشرفتت ضعیفه تا صبح زایمان نمیکنی.ساعت ۱ همه پرسنل بیمارستان رفتن خوابیدن و من موندم و دردام... بهم مسکن هم زده بودن. همش دلم میخاست بخوابم  که دوباره درد میومد ... حالا با اون دردا تند تند دستشویی ام میگرفت و تمام اتاق رو به خاطر خونریزی ام کثیف کرده بودم. چاره ای نداشتم. خدایی اونام همش تمیز میکردن.همینطور دردام شدید تر میشد و از درد ناله میکردم یعنی نمیشد ناله نکرد.ساعت ۳ بود که ماما اومد معاینه کرد و گفت خیلی خوب پیش رفتی ۷ سانت باز شدی . زایمانت دیگه نزدیکه. باورم نمیشد یهو ۷ سانت شده باشم امیدوار شدم و گفتم دیگه چیزی نمونده تموم بشه

همینطور که درد داشتم یهو یه احساس زور خیلی شدید  اومد سراغم انگار تمام چیزای تو شکمم میخاست با زور بیاد بیرون ماما رو صدا زدم اومد معاینه کرد و گفت آره داره میاد بچه. دیگه دکتر هم اومد و زور زدم دردا هم دیگه هر ۱ دقیقه میومد ومیرفت تقریبا یه ۲۰ دقیقه ای طول کشید تا پسرم به دنیا اومد و یهو دیدم تو دستای دکتره باورم نمیشد که تموم شده.گذاشتنش روی شکمم و یه ملافه کشیدن روش . اون لحظه زیباترین لحظه عمرم بود.درد ها هم دیگه تموم شدن .جفت هم خارج شد و دکتر بخیه زد برام به دکتر گفتم باورم‌نمیشه طبیعی زایمان کرده باشم  

خلاصه پسرم ۲۷ شهریور ساعت ۴:۲۰ دقیقه صبح متولد شد . با وجود خونریزی جفت و پیچیدن بند ناف دور گردنش. ببخشید طول کشید دوستان

زایمانم بیمارستان بقیه الله تهران توسط دکتر الهه ثناگو بود