غیبت . سخن چینی. دروغ . دوزبانی . بهتان و افترا . افشاء اسرار مومن . دشنام . لعن و نفرین .طعن و شماتت .مسخره کردن .اظهار غضب . غنا . کثرت شوخی و خنده ..سوال عوام از امور مشکله .صحبت کردن بدون علم . جدال . دروغ بستن به خدا .منکر خدا شدن .غیر از خدا را پرستش کردن .کفران نعمت . از خدا شکایت کردن . اظهار ناامیدی از خدا .تکذیب آیات خدا .دروغ بستن به خدا . صحبت بی فایده . دشنام دادن به خدا . نسبت فرزند به خدا دادن . نسبت بیعدالتی به خدا .ادعای خدایی کردن .از خدا درخواست بیجا کردن .دعای خیر برای ستمگران. چون و چرا کردن در کار خدا .با دشمنان خدا اظهار دوستی کردن. منکر رسالت پیامبر شدن. پیامبر را ممنون خواندن .از سخن امام عیب گرفتن.برای ظهور امام زمان وقت تعیین کردن. ادعای امامت کردن. حلال خدا را حرام دانستن و برعکس. به ناحق شهادت دادن .مومن را خوار کردن .فاسق را عزیز شمردن.مومن را ترساندن. اظهار فقر و تنگدستی.راز خود را فاش کردن.به پدر و مادر اف گفتن .عیب جویی کردن .نسبت زنا به کسی دادن. خلافکار را تشویق کردن. لقب زشت دادن به دیگران. با نامحرم شوخی کردن .فال بد زدن. سخن کسی را قطع کردن. پیشگویی. وعده ی دروغ دادن. منت کشیدن .با خواندن قرآن کسب روزی کردن. امر سلاطین را امر خدا دانستن .در کیفیت خدا سخن گفتن .