من عاشق پسرمم و با تمام وجودك دارم براش تلاش ميكنم اما بازم موفق نميشم بهش اونجوري كه بايد برسم بعضي شبا كنارش خوابم ميبره و احساس ميكنم خوب بهش شير ندادم و هفته اولي كه به دميا اومده بود من هورمونام خيلي قاطي كرده بودن و به جايه اينكه به بهترين هديه خدا برسم يكبار كه گريه ميكرد من ناراحت شدم و يكم عصباني و هنوز درك داشتنشو متاسفانه نداشتم و خيييلي ناراحتم و عذاب وجدان بخاطر اون حس دارم.
من عاشق پسرمم نميدونم چطورئ ميتونم مادر خوبي باشم برايه بهترين هديه خداوند 😔
ايا كسي حسه منو داره؟