منم با شوهرم خيلي مشكلات داريم و نميخوام طلاق بگيرم، همه تلاشم هم كردم و وضعيتمون درست نشد
ولي مشكلات شما رو ندارم از اين نظر كه محدود باشي تو زندگي
به نظرم اعتياد واقعا زندگي رو ميسوزونه ختي اگر به قول خودت مثل دوتا همخونه هم نبودين باز باوجود اعتيادش مشكلات زيادي داشتيد. درسته كه پدر و مادرت به رحمت خدا رفتن و مهريه كمي داري ولي به نظرم اگر اميد به درست شدنش نداري به هر دري بزن كه خودت و دخترت رو نجات بدي
از برادرت كمك بگير، يه خير پيدا كن دستتو بگيره، وام بگير، هرجور ميتوني يه جا رو پيدا كن بتوني توش زندگي كني بعد طلاق بگير با دخترت برو از اين زندگي. بعدم خودت برو سر كار. سني نداري كه بخواي از الان انقدر عذاب بكشي.