من ۹ ساله طبقه بالا مادر شوهرم زندگی میکنم... چند سال اول خیلی اذیت شدم خیلی پر رفت و امدن... بگدریم از حرفایی که زدن... خانوادم جرات نداشتن بیان... خیلی زجر کشیدم ... بجه دومم که به دنیا اومد یه سال و چند ماهش بود سومی رو باردار شدم الان یه پسر کلاس اولی با یه دختر ۲ ساله یه پسر سه ماهه دارم ... خونه ام ۹۰ متره .... بالکن ندارم. ... خونه دارم ... از صبح تا شب اگه خونه باشم اسمون رو به چشم نمیبینم ... دخترم کمبود ویتامین دی گرفته شدید.... مادر شوهرم خونش ۳۰۰ متره... خودش هم تنها زندگی میکنه ... شوهرش مرده... برادر شوهرم پیشش زندگی میکرد رفت از پیشش... بچه هام رو حتی واسه یه ساعت نمیگیره... خسته شدم از پله ها ... هی باید بچه ها رو بعل کنم... حیاط دوست دارن... مردم واسه یه کباب... یه تو حیاط نشستن چایی خوردن... الان به شوهرم میگم بریم رهن بشینیم شوهرم راضی نمیشه ... به نظرتون کارم اشتباهه اصرار کنم... یکی از دلایلش مامانشه ... بش میگم تو ۹ ساله اینجایی یکی از داداشات بیاد اینجا... خیلی بهم فشار میاد
حق داری عزیزم منم کم کم دارم میفهمم اصلا خوب نیست حتی اگه اونا خیلی خوب باشن بازم یک مسئله پیش میاد
ای داد بی داد 😑😑😑
یه جوری خیلی منزوی شدم ... نه همسایه ای نه چی ی... مادر شوهرم هم خیلی بد بچه است تا پسرم میره تو حیاطشون داد و هوارش بلند میشه ... حوصله بچه نداره
هعییی حق داری ولی فک نکنم قبول کنن
خانواده شوهر منم دلشون میخواد ما بریم طبقه بالا ولی قبول نمیکنم من
شوهرمم دلش میخواد ولی زورم نمیکنه خداروشکر
همش میترسم مهشو بزنن
تنها نمیفرستمش اونجا😐 عقدم
كاملا حق با تو عزيزم
اما اگه ميتوني تحمل كن تو كه ٩سال تحمل كردي اينم روش
يا با مادر شوهرت صحبت كنيد اون بره بالا شما بيايد پايين
منک خونه مال خودمونه اونجاییم هرکار میکنم نمیفروشه عوض کنیم اصلا دوست ندارم‌اینجا رو با اینک کلی خرج خونه کردیم
منم 16سالگی اومدم خونشون الان 15ساله باهاشونم
تو یه ساختمونم ،جتریامم با هامون یه ساختمون ،
خوب نیست ،شده ادم تو یه کوچه باشه حتی خونه بغلی ،ولی یه ساختمون نباشه ،هر چند خوبیایی هم دارن ،مثلا بچمو نگه میدارن و از این حرفا ولی مسأله هاش بیشتره ،خیلی حرفا پیش میاد 😦😦
اه.ببینا تروخدا.لاااقل بگو از مادرت جدا نمیشی اون بیاد جای ما ما بریم بزرگتره.بگو خب درک کنین اون ی نفره.ما چی داریم زجر میکشیم
