نمیدونم چی بگم .
جانبازا و شهدا از جونشون ،جوونیشون ،آرزوهاشون ،خانواده شون گذشتن به خاطر ماها .
به خاطر کشورمون .
خانواده هاشون تنهایی رو ،ترس رو ،نگرانی و دلهره رو چشیدن ،
مادراشون چشم انتظار موندن ،بعضیاشون هنوزم که هنوز چشم انتظارن ....
همسراشون تک و تنها بچه هاشونو بزرگ کردن ،سختی کشیدن ...
الانم که دارن از همسرانِ جانبازشون نگهداری میکنن،با این اوضاع مملکت ،با این گرونیا ،با این نامردیا !......
ما مدیونشونیم ،،،کاری نمیکنیم حداقل دلشونو نشکنیم ..