اگه دخترتون بیاد بهتون بگه دوست پسر داره چه عکس العملی نشون میدین

هیچی. طبیعیه. دورارو کنترلش میکنم.  میل یه دوست سعی میکنم همه چیزشون بدونم  اگه بترسه ازت. میره با کس دیگه دردل میکنه ووووو باید مثل دوست باشی باهاش حواستم بهش باشه. همه جا باهاش باشی  پسره خوب باشه دیگه طبیعی دوست پسر مطمن باش تو بد برخورد کنی از تو قایمکی اینکارا میکنه حرف میزنه 

حتی اگه دخترتون 14سالش باشه هم همین برخوردار و میکنین؟

کلاازاول بادخترم خیلی دوستانه وصمیمی برخوردمیکنم بعدشم ک گفت دوست پسرداره راهوچاهوبهش نشون میدم خودمم حواسم بهش هس ک اشتباهی نکنه بقیش دیگ ب خودش بستگی داره هرچی نسل جلوترمیره عاقلترمیشن وبهترازپس خودشون برمیان

تو فرهنگ ما مردان انقد احمق هستن ک وقتی ببینن مادر از جریان دوس پسر دخترش خبر داره میگن ک حتما مادره هم اینکارس😔

خوب دوستیه قصدش😆بابا بهتره که هدف دوستی باشه تا ازدواج.اخه دختر ۱۵ ۱۶ ساله وقت ازدواجش نیس که بخواد به ازدواج فکر کنه

باهاتون انقد راحت باشه که صاف بیاد بهتون بگه دوس پسر دارم؟ باهاتون راحت بود قبل دوست شدن خب نظرتون رو میپرسید!!! چندسالشه دخترتون؟ اگه بچه نیست و مقدمه ی ازدواجه درموردش تحقیق کنین و پسرخوبی بود چهارچوب بذارین واسه رفت و آمداش و سطح دوستیش اگه بچه س هم حواسشو باچیزای دیگه پرت کنین و سرشو با درس ومشق و کلاسای مختلف گرم کنین تا خسته بشه وقت و حال این چیزا رو مداشته باشه! از خوب نبودن اینجور روابط بگین و اینکه اول بره دانشگاه و اونجا یه پسر تحصیلکرده و مناسب و اینا! البته نوجوون باشه سخت میشه متقاعدش کرد! لازم شد از باباش بترسونش که بفهمه چه اتفاقای بدی ممکنه بیفته

چندسالشه؟

چندسالشه؟اگه زیر پونزده ساله واقعا کنترلش کن چون خدایی نکرده احساسات پاکش لطمه میخوره و شاید تا آخر عمر از مردا بدش بیاد.ولی در محموع باهاش دوست باش و بهش بگو حتما میخوام پسر و ببینم

دخترت چند سالشه؟من خودم سي و شش سالمه اون زمان كه مجرد بودم بابام خيلي راحت با قضيه دوست پسر داشتنم كنار اومد اما شب تا ساعت نه و ده بايد خونه ميشدم اما الان در مورد خواهر مجردم ديكه هيچ محدوديتي وجود نداره يعني راحت حاضر ميشه  ميره پارتي ساعت دو شب هم برميگرده مامانم ميپرسه ازش كجا ميري خيلي عادي ميكه دارم ميرم پارتي و كلا خيلي نسبت به من ازادتره

همین حدودسنا سن بلوغ وشروع عواطف واحساسات ب جنس مخالفه دیگ عزیزم

بهش یاد میدم چطور پیش بره و تا کجا که آسیب نبینه.

از پسره  اطلاعات میگیرم میرم تحقیق، حتی دعوتش میکنم که با خانواده مون آشنا بشه و ما با اون.

خلاصه حساب کار دستش بیاد که ما حواسمون به دخترمون هست

به نظرم اینجور روابط حالا که قابل اجتناب نیست، حداقل میشه زیرنظر خانواده باشه

میگم عکسشو بیار ببینم میپرسم ببینم ادم حسابیه یا نه اگه ادم حسابیه میزارم دوست باشن اگه اشغالی بود میگم مادر کات کن خودم برات خوبشو پیدا میکنم 

و واقعنم خوبشو پیدا میکنم شوهرش میدم بره😐خوشم نمیاد از دوستی بی هدف