ديگران مي توانند
غم هايت را بشمرند.
اما فقط خودت مي تواني
حاصل جمع شان را بفهمي
ترسيده اي؟
از كه؟
از جهان؟
من جهانت
از گرسنگي؟
من گندمت
از بيابان؟
من بارانت
از زمان؟
من كودكيت
از سرنوشت؟
من هم از سرنوشت مي ترسم...
شاعرشون؟؟؟
چشم من چشم تو را ديد،ولي ديده نشد
من همانم كه پسنديد و پسنديده نشد
معنی کور شدن را گره‌ها می‌فهمند
بغض یک پنجره را پنجره‌ها می‌فهمند
سخت بالا بروی ساده بیایی پایین
معنی زندگی تلخ مرا سرسره‌ها می‌فهمند
اسمش را خودکشی نگذار ،
حتی نهنگی مثل من
که عمق اقیانوس را دیده
دل‌ش برای سواحل تو تنگ می‌شود
لبخند بزن دو چشم بارانی را
تجویز بکن نگاه درمانی را
یک شعله بخند تا به آتش بکشی
دانشکده علوم انسانی را
بوی خونم چرا تو را بر نمی‌گرداند؟
کوسه‌ی آب‌های گرم!
زندگی بال و پری دارد به وسعت مرگ....پرشی اندازه ی عشق...زندگی چیزی نیست که لب طاقچه ی عادت از یاد من و تو برود....
جز روزگار من
همه چیز را سفید کرده برف.
و فکر کن چقد تنهاست اگر ماهی دچار ابی بیکران دریا باشد...
متلاطم ...
تنها ...
بیکران ...
کاش اقیانوسی نبودم
پنجه کشان بر ساحل ...
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
