اگه به زوره چرا موندین؟بخاطر بچه هاتون دارین تحمل میکنین یا حامی ندارین؟
به خاطر بچه دیگه
همه بزرگ شدیم حامی میخوایم چیکار خودمون میتونیم از پس زندگی بر بیایم
حضانت بچه دغدغه است
ما از وقتی که تصمیم گرفتیم بچه دار شیم شوهرم کلی عوض شده
الان دلم میخاد فقط باهاش زندگی کنم
من به خاطر شوهرم نمیزاره برم ... والا یک ساعتم نمیموندم... البته خودمم یه کم ترس پشیمونی بعدشو دارم.. میترسم پشیمون شم
من اویل با لجبازیام با بچگیام اصن شوهرمو دوس نداشتم و تحمل کردنش برام سخت بود یه چن وقتی خونه مامانم بودم قهر.بعد تو همون جن وقت بامامانم رفتیم دنبال خونه برای مامانم بنگاهی گفت جن نفرید مامانم گفت منم و دخترمم داره طلاق میگیره با منه(از رو سادگی)بعد مرده میرمرد هیز کثافط یجوری نگاهش عوض شد ک حالم بد شد بعدم نشستم گریه و زاری الانم خودم یه تغییراتی کردم صبرم زیاد شده مهربون شدم زندگیمم از این رو ب اون رو شده همسرمم خیلی اخلاقش خوب شده و عوض شده...منی که تا پارسال همش با شوهرم جنگ و دعوا داشتم
منم اصلا دوس ندارم باهاش زندگی کنم
من هم حمایت خانوادمو دارم هم شاغلم ولی نمیدونم چرا انقد از طلاق میترسم وگرنه یک دقیقه شوهر احمقمو تحمل نمیکردم
منم ی جورایی دارم ب خاطر ابروم زندگی میکنم ، اخه یه بار طلاق گرفتم اول ،شوهرم خوبه بد نیست ولی قدش کوتاهه ریز میزه ست این خیلی ناراحتم میکنه 167 قدش
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
42 ثانیه پیش
43 ثانیه پیش
44 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
