واى فرزانه جان چقدر با خوندن مطلبت گريه كردم و خودمو لعنت كردم،منم يه دختر ١٠ماهه دارم كه گاهى واقعا كفريم ميكنه از صبح تا شب باهاش تنهام و اون اقتضاى سنش منو اذيت ميكنه با كنجكاوياش،منم داد ميزنم سرش و خودمو لعنت ميكنم 
الان وقتى مطلبتو خوندم انقدر عذاب وجدان گرفتم كه خدا ميدونه چون خدا با سختى و تو اوج نا اميدى اين بچه رو بمن داد وااااى برمن چقدر ناشكر بودم چقدر دخترمو ناخواسته اذيت كردم خدا منو ببخشه قول ميدم جبران كنم، قول ميدم داد نزنم ديگه، قول ميدم ديگه اذيتش نكنم، خدا بهت صبر بده عزيزم بخدا گريه م بند نمياد اذانه صبحم هست خدا بهت ارامش بده انشالله😔🙏