راستی یادم رفت بگم،این سختی که داری احساسش میکنی یجور سازندگی خودسازیه
بعدش به امید خدا اگر به خدا پناه ببری و به سمت خدا بری و از مسیر خدا دور نشی ان شاءالله آسونی هست فقط ایمان داشته باش و توکل بهش توکل کن ینی همه چیرو بسپر به خدا هرتلاشی لازمه بکن بقیشو بسپر به خدا.
ببین من به این اعتقاد رسیدم که الان تو این شرایطت خدا لحظه شماری میکنه که باهاش مناجات کنی. باهاش حرف بزنی سجده کن و شبونه باهاش عاشقی کن.بخدا خدا منتظر شنیدن صدای بندشه.تو بگی خدای من،خدا بگه جانم.
ی حدیث قدسی هست که میگه اگر بندگان گناهکارم میدانستند که چقدر مشتاق توبه و بازگشت آنان هستم از شدت شوق میمردند.
بالاخره ما بنده های گناهکاریم.
توی مناجات باخدا ازش معذرت بخواه خیلی حال آدم خوب میشه