شوهر من فقط موقع .....،،احساس داره بقیه مواقع هیچ
گریه
بی احساسی می کنم.
میگم به من توجه کن 😐
هیچی تحمل.امشبم تا بچه ها خوابیدن نگا کردم دیدیم آقا داره خروپف میکنه بعد نیم ساعت چشاشو بازکرده میگه بیا بغلم منم همینطور که پشتم بهش بود گفتم راحتم و محلش ندادم
من ی زن جوون بخدانبازب محبت وتوجه ونازونوازش دارم .ولی دریغ...رابطه ام ک هیچچچ
مال من تازه قراره نامزد کنیم.. ولی چون 10سال دوستیم دگ شوهر محسوب میشه...
هروقت من مهربونم اون سگ میشه هروقت من سگ میشم اون مهربون میشه... یعنی اصلا نمیشه 2تایی مهربون باشیم.. چون منکه یکم تحویلش میگیرم میره تو قیافه.. منم تصمیم گرفتم سگ باشم ک اون مهربون بمونه... لیاقت مهربونی منو نداره.
من چون خودم احساساتی ام٬ با یک فرد احساساتی و اهل ابراز علاقه هم ازدواج کردم٬
به نظرم دوره ی دوستی و آشنایی مال همینه دیگه٬ که اگر آدم دید روحیات و تفکرات به هم نمی خوره دیگه ازدواج نکنه.... چون این اخلاقیات به هر حال تو طول مدت خودشو نشون می ده (برای همین هم نباید هول هولکی عقد یا نامزد یا ازدواج کرد)
من خودم اصلا نمی تونم تصور کنم با کسی که بهم به اندازه ی کافی ابرار عشق نمی کنه زندگی کنم٬ چه برسه بخوام همبستر شم٬ به نظرم کاملا حق دارین دلخور باشین.
فقط همون موقع بعدش باز همون
نه تفریحی نه چیزی صبح تا شب سرکاره
تو خودم میشکنم.
با خودم میگم خدا اینم آدمه درست کردی پس احساسش کو نکنه پیشی خورده
دیگه بیخیال شدم
☹️
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
