نماز میخونم .صلوات میفرستم هروز .دعاهم گاهی میخونم .با خدا فارسی زیاد حرف میزنم.دلی مومنم ولی ظاهرم زیاد نشون نمیده محجبه نیستم
شبای قدر چقدر گریه کردم چقدر ازش خواستم دوباره حسام برگرده،وقتی یادم میفته چقدر محرما ک میشد دلم پر میزد برم مسجد چقدر گریه میکردم واسه امام حسین اما الان محرم ک میشه هرکی گریه کنه باخودم میگم چجور گریشون میاد چراالکی گریه میکنن،از خودم متنفرم چرااینجوری شدم اخه،خیلی سخته خیلی رنج میکشم اما نمیتونم برگردم ب اون روزا
خانمگل همینک تو جمله تون نوشتین" بخدا خودم عذاب میکشم"ینی اینکه ب وجود خدا اعتقاد داری
یه رمانمیخوندم توش میگف ما همه تو آغوش خداییم و از توی آغوش خدا داریم به این اتفاقا نگاه میکنیم پس همیشه خودتو ب خدا بسپار.
بعد از ده سال فهميدم پشت اون درهايي ك بسته بود فك ميكردم خدا هست ولي نبود
اصلا خبري نبود
ده سال خدا رو خوندمش ولي دريغ از يه بار جواب بدونم دارم راهه درستو ميرم
من نميتونم چون بقيه ميگن خدا هست منم بگم هست
من خودم تحقيق كرزم خودم نماز خوندم خودم خواستم برم سمت خدا
ولي حالا يا خدا منو نميخاد و نميبينه يا.......
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
