پدرو مادر شدن مسولیت داره، هم تربیت درست و هم تامین نیازهای اصلی.
من که همش مستقل بودم، درسته بزرگم کردن و دانشگاه فرستادنم اما بعدش من چندبرابر خرج کردم.
کلا نسل سختی کشیده ما بودیم.
بابام مرد خوبیه ولی یسری انتقاد بهش دارم، مثلا من 30 سالگی شوهرکردم، اما هرکس خواستگار معرفی میکرد میگفت پول ندارم جهاز بدم پس شوهرش ندم بهتره حالا همش تو خونه میگفت آخ تو موندی، کاش یه پسر خوب بیاد.
فکر میکرد نکنه منحرف بشم.
دلم برای خودم میسوخت.
خداروشکر شوهر کردم، شوهرمم خوبه و آدم حسابی، اما هنوز دارم پولامو میدم بابت اون جهیزیه.  دیگه این ماه تموم بشه راحت شم 
یه برادر دارم اونم تحصیلکرده و شاغل اما مگه چقدر میتونه جمع کنه، الان با این گرونی چجوری ازدواج کنه، خرج عروسی، خونه. دلم برای اونم میسوزه.
ماها شاید بیشتر بفهمیم، و قدر بدونیم، و بفکر آینده و بچه هامون باشیم، هرچی درمیاریم نخوریم و نگردیم، یکمم جمع کنیم.