آیه شریفه 34 سوره لقمان، علم و آگاهى در مورد پنج چیز را مختص خدا مى داند. به این آیه شریفه توجّه کنید:
«(إِنَّ اللهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَیُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَیَعْلَمُ مَا فِى الاَْرْحَامِ وَمَا تَدْرِى نَفْسٌ مَّاذَا تَکْسِبُ غَداً وَمَا تَدْرِى نَفْسٌ بِأَىِّ أَرْض تَمُوتُ إِنَّ اللهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ); آگاهى از (زمان قیام) قیامت مخصوص خداست، و او باران را نازل مى کند، (و از نزول دقیق آن آگاه است) و آنچه را که در رحمها (ى مادران) است مى داند، و هیچ کس نمى داند فردا چه به دست مى آورد، و هیچ کس نمى داند در چه سرزمینى مى میرد؟ خداوند (نسبت به همه این امور) دانا و آگاه است».
همان گونه که در آیه فوق آمده، علم به پنج چیز انحصاراً در اختیار خداست: 1ـ اطّلاع از زمان آغاز قیامت 2ـ علم به نزول باران 3ـ آگاهى از جنین درون شکم مادران 4ـ علم به آن چه انسان در آینده انجام مى دهد 5ـ دانش زمان مرگ.
حدیثى از امیر مؤمنان على(علیه السلام) است که پس از ذکر آیه آخر سوره لقمان فرمودند:
«فَیَعْلَمُ اللّهُ سُبْحَانَهُ مَا فِی الاَْرْحَامِ مِنْ ذَکَر أَوْ أُنْثَى ، وَ قَبِیح أَوْ جَمِیل، وَ سَخِیٍّ أَوْ بَخِیل، وَ شَقِیٍّ أَوْ سَعِید، وَ مَنْ یَکُونُ فِی النَّارِ حَطَباً، أَوْ فِی الْجِنَانِ لِلنَّبِیِّینَ مُرَافِقاً. فَهَذَا عِلْمُ الْغَیْبِ الَّذِی لاَ یَعْلَمُهُ أَحَدٌ إِلاَّ اللّهُ; پس خداى سبحان از آنچه در رحمهاست پسر یا دختر، زشت یا زیبا، سخاوتمند یا بخیل، سعادتمند یا شقى، و آن کسى که هیزم آتش است، و یا در بهشت همسایه و دوست پیامبران است، از همه اینها آگاه است. این است آن علم غیبى که غیر از خدا کسى نمى داند».۱
1. نهج البلاغه، خطبه 128.