دقیقا درست میگی کسانی که مرگ موقت داشتن، به این دنیا برگشتن که هم فرصتِ تکمیلِ ماموریتشون رو که در علمِ ازلی برای اونا مقرر شده داشته باشن و هم اینکه پیامِ خداوند رو به ما برسونن که:
اولا زندگی بعد از مرگ ادامه داره و مرگ، فنا شدن نیست.
دوما همه اعمال ما حتی جزيي ترین فکر و احساسِ ما، ثبت و ضبط میشه و به خود ما برمیگرده.
سوما باید به خودمون و همه مردم و موجودات و گیاهان و کلّ هستی، عشق بورزیم و در حقِ همه، خیر و خوبی کنیم چون جوهره و اصل و اساسِ همه چیز از خداست و هممون تکه ای از روح خدا هستیم و به هم متصل هستیم، در عینِ حالیکه بعضیها مون انسان، بعضی حیوان، بعضی گیاه و حشره و... هستیم (به این میگن وحدت در کثرت) مصداقِ همون شعری که میگه بنی آدم اعضای یک پیکراند، که در آفرینش زِ یک گوهراند....
چهارما بهشت و جهنم، یک جای بخصوص نیست که ما اونجا بریم بلکه ما اون رو با اعمال خودمون خلق میکنیم، یعنی اون دنیا، ارتعاشِ منفی و تاریکی و ظلمت و درد و رنجِ روحی که گناهانِ ما ایجاد کرده(و خیلی خیلی عمیق و جانگداز هست) ، جهنم. و ارتعاشِ مثبت و آرامش و لذت و نور و برکتی که خوبیهای ما به وجود آورده(که خیلی خیلی بیکران و وسیعه) ، بهشته.
جهنم هم، برای تطهیر و پاکی و تزکیه روحِ ماست از ناخالصیها و گناهان، نه برای انتقام گیری و خشم و غضبِ خدا، چون خدایی که سراسر خیر و خوبی و عشقه، جز خیر و رحمت و عشق و محبت چیزی در حق بنده هاش انجام نمی ده، ( جهنم مثل کوره ذوب طلاست که وقتی طلا رو از معدن استخراج می کنن پر از سنگ ریزه و خاک و ناخالصیه و برای خالص و ناب شدنِ طلا، اون رو توی کوره ذوب می کنن تا طلای خالصش بمونه) ما هم برای اینکه به اصل و منبع و منشا خودمون که از اونجا سرچشمه گرفتیم (یعنی ذاتِ اقدسِ الهی) برگردیم و با اون یکی بشیم، باید ناب و خالص بشیم. پس به نظر من جهنم و بهشت در امتداد هم هستن و در نهایت و آخرین مرتبه کمال، یکی شدن با خدا یا همون لقاءالله هست. انشاءالله نصیب هممون بشه🙏🙏🙏🙏
به هر حال دوست عزیزم اینها چیزهایی بود که من در حد بضاعتِ عقل و درکِ محدودِ خودم، از تجارب نزدیک به مرگ و پیامی که برای ما داشتن، برداشت کردم، باز هم درست و غلطِ هر چیزی رو فقط خودِ خدا که دانای مطلق هست، می دونه، انشاءالله خودش مسیر و راهِ درست رو به همه ما نشون بده و چراغِ راهمون بشه 🙏🙏🙏🙏