شوهر بچه نه نه

محیا جون من نکته رو بهت گفتم.... تا حالا به این فکر میکردی که چیکار کنی که نره .. حالا به این فکر کن که چیکار کنی که همزمان که میره همه چی به نفعت تموم بشه.... بعدش هم زندگیتو با هیچکس مقایسه نکن... هر زندگی یه مدله هر ادمی یه مدل... قرار نیست زندگی من و خواهرم مثل هم باشه... با مقایسه. لطمه میخوری... چون ما فقط ظاهر زندگی افرادو میبینیم... بعضی ها بلدن چجوری درداشونو پنهون کنن

معلومه که حق با مامانش بود.. اون اوایل یکدفعه که کاملا حق با من بود و دیدم جانب داری میکنه فهمیدم که بحث فایده نداره... فقط باید خودمو بیشتر تو دلش جا کنم تا حرفم به کرسی بشینه

چندساله ازدواج کردی وچقدر تونستی شوهرت رو تغییر بدی؟بچه هم دارید؟ اگه دوست داشتی جواب بده

هشت سال میشه امسال.. بله بچه هم دارم و تغییر هم اون اوایل خیلی خودم رو باهاش وقف دادم ولی الان تغریبا شبیه به هم شدیم... البته تنش سر همین موضوع ها خیلی داشتیم ولی وقتی میدیدم حتی وقتی حق با منه هم جوری رفتار میکنه که اصلا نمیتونم ثابت کنم حق با منه منم مدلمو عوض کردم

شماچه رفتاری میکنی؟ من تا زمانیکه سکوت کنم وهیچ اعتراضی نکنم وخودمو خوشحال نشون بدم روابط حسنه است.ولی ازدورن خودخوری میکنم و فشار عصبیم باعث دردهای مختلف تو بدنم میشه

الان یکم وضعیتم بهتر شده ولی همون موقع سکوت میکنم و یه وقتی که بینمون تنشی نیست با ارامش بهش میگم ازین موضوع ناراحت شدم و دلایل خودمو میارم... البته دلایل منطقی چون مردا خیلی منطقی اند و همراه باهاش یخورده هندونه هم زیر بغلش میزارم که تو مرد منی .. مگه من بجز تو چه کسی رو دارم و نظر تو برام خیلی مهمه .. حرفی نزدم و کاری نگردم تا با هم مششورت کنیم ... و ازین جور حرفا.. حتی وقتی قضیه اینقدر سنگینه که همون موقع اوقاتم میریزه به هم و نمیتونم ارامش خودمو حفظ کنم همسرو میکشم تو اتاق و با متد مظلوم نمایی این حرفارو بهش میزنم و میگم که ناراحت شدم... و الته توی همه حرفام هم میگم که به روی ماممانت نیار ناراحت نشه... مامانه بلاخره سنش بالاتره بی احترامی نشه... خیلی جواب داده تاحالا