فیلم فرانکنشتاین ..این فیلم عجیب منو به فکر برده..
یه جاهاییش حس میکنی خدا چقد بی نقص آفریده تو رو..و چقد دوستت داشته که مرگ رو بهت هدیه میده یه روز...
بعضی جاهاش اون حس بیچارگی که گاهی که دلت میخواد بمیری ولی نمیتونی رو درک میکنی..مطمعنم برا همتون پیش اومده بخوای بمیری و نتونی
ینی دلت میخواد فقط گریه کنی به حال اون موجود که خالقش خدا نیست..و از بیچارگی و مهربونیش دلت به درد میاد..
حس عجیبی بود برام دیدنش..
اگه دیدین بگید برداشتتون چی بوده..و اگه ندیدی حتما ببین
ژانرش چیه
انقدر قشنگ تعریف کردی باید برم ببینم چون نیاز دارم به این محتوا
میخواستم ببینم ولی زمانش خیلی طولانی بود ارزششو داره انقدر وقت بزا م واقعا؟
عالییییه..
مظلومیتشو دوست دارم..
فقط بگو تهش افسردگی میگیرم یا ن؟
فیلم سینمایی «فرانکشتاین» یکی از آثاری هست که باید بررسی بشه؛ نمیدونم فرصت شده ببینیدش یا نه؛ اما توی یه سری از موارد دقیقا شبیه فیلم «پرومتئوس» هست... داستان فیلم درمورد یک پزشک دانشمند به نام «ویکتوره» که مادرش رو در کودکی از دست میده و رویای «زندگی جاودان» رو در بزرگسالی دنبال میکنه و نهایتا موفق میشه با حمایت یک فرد ثروتمند -که اون هم مریض بوده و میخواسته از چنگال مرگ فرار کنه- تکههای اجساد رو سر هم کنه و یک انسان خلق کنه💀 اسم این هیولای انساننما «فرانکشتاینه» و هیچ وقت نمیمیره🤔 به خاطر ظاهر هیولاگونهاش، از بدو خلقت دائما در رنج به سر میبره و بارها با ضربات مرگبار مورد هدف قرار گرفته اما نمرده (اون از این جاودان بودن ناراضیه)... در آن سوی ماجرا، ویکتور تلاش کرده بوده که فرانکشتاین رو توی یه آتشسوزی مهیب از بین ببره اما اون از توی لولهی فاضلاب به داخل رودخونه سقوط میکنه و از دستش فرار میکنه و یادش میره که کجا بوده و دقیقا چطوری خلق شده (چیزی شبیه دیرین گونهی داستان هبوط)؛ تا اینکه همه جا رو میگرده دنبال خالقش که ازش بپرسه «چرا منو خلق کردی؟»، «چرا منو در رنج آفریدی» و در نهایت «چرا منو ول کردی»👈 دقیقا همین سوال، خط تعلیق اصلی فیلم پرومتئوسه؛ چرایی که توی فیلم فرانکشتاین، به جواب نمیرسه و خدا مجبور میشه، پشیمان از کردهی خودش، فقط بگه «ببخشید؛ پشیمونم»! (چند تا فیلم با این فضا دیدید؟/ خدای فیلم سینمایی لژیون رو یادتونه؟) ⏰ القصه که این قصه وقتی میخواد رابطهی انسان با خدا رو در قالب این افسانه تعریف کنه، نگاهش به خدا، «خدای ساعتسازه»؛ (فیلم هیوگو رو یادتونه دیگه؟) اینکه خدا (در نقش «پدر» و همون ویکتور) به خاطر یک سری هیجانات و از روی یه سری توانایی، فقط انسان رو خلق کرده، اما تا همین جا عقلش رسیده و نمیدونه «بعدش چی میشه»! 👈این همون دیالوگ ویکتوره، وقتی که فرانکشتاین رو خلق کرده و با خودش میگه که من فقط به خلق این موجود فکر کردم و پلنی برای بعدش ندارم🤔، خب پس توی زیرزمین مثل حیوان قل و زنجیر و رهاش میکنم و بعدشم آتشش میزنم و خلااااص☠️ ✝ در لحظهی ابتدای تولد، فرانکشتاین مصلوب نمایش داده میشه و بارها ویکتور، اون رو «پسرم» مورد خطاب قرار میده (پدر، پسر) توی فیلم هیچ پدر مهربانی دیده نمیشه و حتی پدر خود ویکتور، موجودی خشن، بیاحساس و فاقد عاطفه است. رابطهی ویکتور با برادرش هم خیلی منو یاد داستان هابیل و قابیل میندازه👈 یک برادر خوب(ویلیام) و یک برادر بد (ویکتور). ویلیام بسیار مورد توجه و علاقهی پدر هست و در انتها به خاطر جاهطلبی و به دست مخلوق ویکتور کشته میشه. 🔥 توی فیلم چند بار به ویکتور «پرومته» گفته میشه و به داستانش هم اشاره میشه 👈 طبق اسطورهها، پرومتئوس آتش علم و دانایی رو از خدای زئوس میدزده و به انسان میده!. این رو هم بگم که ویکتور از مردن ناراحته و اعتراف میکنه که برای پیشرفت باید کمی سرکشی و طغیان کرد و در عصر امروز «خدا دیگه کافی نیست»! این فیلم شاید بنظر افسانه و یک داستان قدیمی بنظر برسه؛ اما بنظر من هنوز داره انسان طغیانگری رو نشون میده که با علم وهمانی (که هدیهی پرومتئوس هست)، دنبال مقام کبریایی، «جاودانگی» و به دنبال «خالق» شدن هست. حالا یکبار در قدیم دنبال اکسیر جوانی و جاودانگی بوده، بعد دنبال ساخت انسان در قالب افسانهی فرانکشتاین و یکبار هم میخواد امتداد همون خلقت رو با هوش مصنوعی امتحان کنه... این رو یادمون بیاد که «خالق»، «مصور»، «بدیع» و... که از اسمای حسنی حضرت الله هستند، دو ویژگی دارند؛ یکی اینکه نقص و ایرادی توی این ویژگیها نیست؛ و دوم اینکه «نامحدود و نامتناهی» هستن. هر چند انسان هم میتونه چیزهایی رو خلق کنه اما مخلوقی که بشر امروزی خلق میکنه، محدود، ناقص و «بدون حیاته»؛ (هر چند ممکنه مثل مارهای سحرآمیز جادوگران دربار فرعون زنده بنظر برسه). مثل همین هوش مصنوعی و تلاش برای خلق انسان جاودان که هر کاریش کنی فاقد روح و قلبه و هیچ وقت ظرفیت «آدم شدن» رو نداره... !?️ اصلا انسانی که خودش هنوز نمیدونه «چرا» خلق شده؛ چطور لایق خالق بودنه؟ این جاودان بودن رو برای چی میخواد؟ اینطوری مثل فرانکشتاین اگر هم پدیدار بشه، آیا از جاودان بودنش راضیه؟! اصلا میخواد تمام عمر زنده بمونه که به چه هدفی برسه؟👈 خیلی از آدمهایی که چهارصباح بیشتر زنده نیستند، چون از چرایی شرایط خلقتشون اطلاع ندارن، با ناملایمات زندگی کارشون به خودکشی میرسه🧐(اصلا مگه جاودان بودن توی دنیا ممکنه!) نهایت هنر بشر امروز فقط پرسش از «چگونگیه»؛ مثل دیالوگ ویکتور که میگفت من فقط ساختم اما هیچ وقت فکر نکردم بعدش چی میشه... ✍ مریم خانمحمد نیماوری
موجودی که خدا خلق نکرده؟
من کتابشو خوندم
