واقعاً چرا جامعه ما اصرار داره هر رابطه که اختلاف سن زیاد داره (مثلاً ۱۵ یا ۲۰ سال)، رو فقط بچسبونه به دو تا چیز: یا پول یا قیافه؟ این نگاه چقدر سادهلوحانه و ناجوانمردانه است.
به خدا قسم، قصه همیشه اون چیزی نیست که مردم نشون میدن. دلایل آدمها خیلی عمیقتر از این حرفاست که با یه برچسب ساده بشه جمعش کرد.
من خودم دنبال اون **پختگی فکری و عاطفی** هستم که سالها تجربه با خودش میاره. وقتی میگم دوست دارم همسرم ۱۵ تا ۲۰ سال ازم بزرگتر باشه، دلیلش اینه که اعتقاد دارم اون آدم به یه سطح از **شعور، عقلانیت و درک عمیق** رسیده که میتونه یه تکیهگاه واقعی باشه. من دنبال ثبات روحی هستم، نه معامله!
بله، خب استثنا هم هست، ولی وقتی عشق واقعی باشه، این اختلاف سن دیگه یه مانع نیست، تبدیل میشه به یه پل؛ پلی که تجربه دو نسل رو بهم وصل میکنه.
بهترین مدرکم چیه؟ خاطرات پدربزرگ و مادربزرگم! اونا ۲۵ سال اختلاف سنی داشتن، ولی نه تنها کنار هم موندن، بلکه واقعاً **دیوانهوار همدیگه رو دوست داشتن و برای هم میمردن** 🥺😍. عشقشون ثابت کرد که زبان مشترک، تفاهمه، نه اینکه هر دو تو یه سال به دنیا اومده باشیم.
بیایید دیگه اینقدر عجله نکنیم برای حکم دادن. قبل از اینکه همه چیز رو تو کلیشه جا بدیم، بهتره یه لحظه مکث کنیم و قبول کنیم که پشت هر انتخابی، ممکنه یه دنیای حس و دلیل باشه که ما ازش خبر نداریم.