تو دنیایی که خودش هزار زخم مانده دارد، نخواستنِ آوردنِ جانِ تازهای برای تحمل این سختیها، نه فرار است و نه خودخواهی؛ فقط مهربانیِ آرامیست که آدم با آیندهی ناآمده میکند.»
کاش میدونستم آخرین غروبه، شهرمون جنگه خیابونا شلوغه، دستت تو دستم می دویدیم تو کوچه که ازم گرفتنت با یه گلوله...🕊🩶 برای شادی روح خواهران و برادرانم به آسمان با چشمان گریان می خندم. پاینده باد ایرانِ کورش؛ ایرانِ فَریان ✨️