بهار آمد و از دل خاک غنچه ای بیدار شد هر شاخه به شوق زندگی در باد بیدار شد با قدم های بهار طبیعت بار دگر بیدار شد در دل تاریک چمن زندگی دوباره آغاز شد بهار آمد و دل ها پر از امید شدند غصه ها خفتند شادی بیدار شد بهار گل ها را شکوفا کرد روح خود را به دگرگونی پرقدرت کرد
غصه ها از دل تو فرار کردند چون آفتاب شدند ترس ها از دل تو رخت بستند چون باد شدند
تو هم جرات تغییر داری در دل خود شکوفا شو همچون درختی استوار و مقاوم و تابا باش
بهار آمد و زمین پر از گل ها شد اما روح شیدا در زمستان ماند و تنها شد