پسر خوبیه دوسم داره اخلاقای خوب و بد داره ولی خوباش بیشترعه
محبت کلامی داره دست و دلبازه
منم حالم باهاش خوبه باهاش بهم خوش میگذره کنارش همش میخندم سختی هایی ام داریم اما الان بیشترین نگرانیم همینه حس میکنم اونقدر که باید عاشقش نیستم ولی به شدت براش احترام قاعلم ناراحتیش ناراحتم میکنه به نظرتون ممکنه بعداً عاشقش بشم؟؟ یا بعدا پشیمون بشم چی واقعا یه جوریم
چون اومدن خواستگاریو باید انتخاب کنم آهان شیش هفت ماهه باهمیم
من باشم صد درصد
منی که فرق عشق و دوست داشتنو نمیدونم😂
دیگه ازین بهتر؟
عشش چیە؟؟؟حالتون کنار هم خوبە،پس حلە
درگیر این بازی کلمە نشو،با این فکرا سردی میاد
دوست داشتن از عشق بالاتره
احترام گذاشتن از هر دو بالاتره
چون علاقه ای این وسط شکل گرفته؛ شاید !
اخلاقای بد اش چی هستن؟
با توجه به سوالت
من بدون عشق ازدواج کردم و راستش زندگی قشنگی نشد...
مهم تر از همه اینه ببینی اون عاشقت هست یا نه
چون زندگی که توش مرد عاشق تر باشه صد در صد خوب میشه
من با همسرم در حالی ازدواج کردم ک ۵ ماه بود همو میشناختیم و عاشقش نبودم فقط یک حس مثبت داشتم بهش حتی دوست داشتن هم نبود ولی الان با تمام تفاوتهای فرهنگی و اخلاقیمون و کلی مشکلات ریز و درشت پای زندگیمم و خیلی هم میخوامش😊😊😊
چون علاقه ای این وسط شکل گرفته؛ شاید !
اخلاقای بد اش چی هستن؟
دقیقا همینجوری خوبه
عشق کلا یعنی چی؟ واقعا منتظر چی هستی؟
تو رابطه فقط آرامش مهمه بنظر من
