شوهرم مرد خیلی مهربون و بسازیه. تو کارای خونه همیشه کمکم میکنه. آرومه. خیلی کم پیش میاد عصبانی بشه. خیلی کم پیش میاد باهام بد صحبت کنه. ولی من وقتی حرصم درمیاد نمیتونم خودمو کنترل کنم و بعضی وقتا صدام میره بالا و وحشی میشم😕 اونم کوتاه میاد بیچاره. بعضی وقتا هم تیکه میندازم. خودم میدونم که کار خیلی بدیه اما کنترل کردنش برام سخته. دوس ندارم غرورشو بشکنم 🥲 همیشه به خودم میگم حالا اون خوبه باهات، تو چرا سواستفاده میکنی؟
منم داد زیاد میزنم ولی تا با عصبانیت نگام میکنه ساکت میشم😁 یه مدت میزدم بی نوارو بعد دستمو میگرفت من قهر میکردم میگفتم محکم گرفتی دردم اومده😩😂😂 دلم تنگ شد واسش یه مدت دوره ازم😔
عزیزم ایشالا متوجه بشه و تغییر کنهحالا من خدایی اونقد توهین نمیکنم، چون مودبم کلا، ولی صدام میره بال ...
اره متوجه شدم ولی بالاخره همسرت یه مرد هست غرور داره. من که انقدر توهین شنیدم دیگه سرد شدم. خودش بهم میگه تو چقدر بی عاری به هرکی این حرفا رو بزنم میره گم میشه. من ولی بخاطر دحترم سکوت میکنم و میشنوم.
یاد صاب کارم افتادم یعنی یه جوری ببخشید. ک و ن ش و میکوبید به زمین میرفت هوا غربتی بازی فحش رکیک به ...
اینم همینه. دیشب حرفایی بهمزد که دیگه حتی اشکم هم نمیاد . لذت میبرد از تحقیرکردنم. خودش میگفت تو چقدر بدبختی چرا نمیری گم بشی چقدر حقیری به هرکی این حرفا رو بزنم میره