سلام. من چند ماه پیش با یه نفر دیگه برا یکی از ادرات قبول شدیم محل کارمون هم یه جا هست. من و این دوستم ابتدایه اشناییمون از زمان قبولیمون برا همین اداره بود. اوایل خیلی مهربون و هم فکر با من بود و من خیلی خیلی خوشحال بودم که یه دوست واقعی پیدا کردم..... ولی بعد از گ «شتن چند ماه کم کم دارم متوجه میشم اونجوری هم که من فکر می کردم هم نبوده... الان خیلی ناراحتم که چرا اونجوری که من دوس داشتم و فکر میکردم نیس و من یه مقدار بهش وابسته شدم... الان به نظر چطور این وابستگیم و ازش کم کنم و مثل یه دوست معمولی ببینمش؟
دوستم دختر هستا. با هم همکاریم
خب چیشده الان؟
کلا از هیچ کس انتظار نداشته باش خلاص
منم مشکل شما رو دارم با ابن تفاوت ک وابستش نیستم و اون وابستس همش زنگ میزنه و تلگ رام پیام میده من نه زنگاشو جواب میدم نه تل گرامش نگاه میکنم ی رفتار ازش دیدم از چشمم افتاد نمیدونم چطور بهش بگم نمیخوام دوستت باشم
الان ناراحتم از اینکه چرا پیش خودم و تو ذهنم خیلی پر رنگش کرده بودم و خاص میدیدمش ولی اونجوری که من تصور میکردم نیست. یه جورایی روحم ضربه خورده
ه کمتر سعی کن بهش زنگ بزنی ،یا تو اداره همکلام شی باهاش 😖😖😖😖
به یه خانوم وابسته شدی؟!!!😶😶😶
ازکسی انتظارنداشته. باش چون هیچکس شبیه انتظاراتت نیس..
اوا دوست شما هم دختر هست؟
بچه ها ممنون که نظر میدید. نظراتتون و میخونم.
خب دختر گل ما بعد چندین سال میفهمیم حتی مادر پدرمونم اون چیزی که فکر میکردیم نبودن
حالا اینکه چرا یکی که هنوز چند وقته میشناسیش اونی که تو فکر میکردی نبوده که اینقدر چیز بزرگی نیست که
فکر کنم زندگی خیلی معمولی داشتی و تا الان نارو نخوردی برا اولین بارته و همین ناراحتت کرده
اره محیا. البته نه وابسته به اون معنی. بیشتر از این ناراحتم که فک میکردم دوستی که همیشه به دنبالش بودم و پیدا کردم ولی کم کم دارم متوجه میشم که نه....
بینام 29 اره دقیقا تو زندگیم خیلی خیلی کم دوست داشتم. الان هم هیچ دوستی ندارم به اون صورت
خوب تو هم تو اداره عادی برخورد کن باهاش وخانوادت نیست که
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
