نشستیم فکر کردیم اگر فلان خانه بزرگ و اعیانی بود اگر فلان ماشین لوکس بود اگر و اگر و اگر بود احساس خوشبختی می کردم
ولی زهی خیال باطل خوشبختی یعنی
چایی خوردن وسط زمستون روبروی تلویزیون کنار آدمی که دوستش داری و میدونی عاشقانه دوستت داره خونه هم اگه ۵۰ متر باشه ماشینت اگه لوکس هم نباشه ذهن و روحت لوکس ترین جای دنیا میشه
اینو من میگم منی که افکارم اولی بود و حس خوشبختی نبود و دنیا بهم دومی رو داد و حس خوشبختی هست
همیشه باید آسان گرفت
اما کسی که خونه پنجاه متری داره به نظرم مشکل مالی هم داره ،سخت زندگی میکنه و این کم مشکلی نیست
آدما به صورت عادی وقتی راضی میشن که مرده باشن، پس عملا هیچوقت رضایت ندارن از همه چی،پس چه بهتر که یه وقتایی راضی بشن، نه از صرف رضایت بلکه بخاطر فرار از عدم رضایت
موافقم
حرف دل منو زدی
موافقم
موافق
بیشتر شبی شعار بود شاید مرد خوب نصیب همه نشه
امان از این حرفای کلیشه ای..
حالا بعد از اینکه چایی تموم شد رفتی تو آشپزخونه با یه یخچال خالی رو به رو شدی، وقتی با غصه اجاره همون ۵۰ متری و صب به صب پیامک قسطا رو به رو شدی ، اونوقته که عشق و عاشقی و آرامش از سرت میپره... میپره و تو دوباره توی ذهنت خیال یه زندگی اعیانی که بشه توش مزه عشق و ارامش رو چشید متصور میشی🙂
قصد ضدحال نداشتم عزیزم. فقط از زندگی ای که عشق داره ولی ارامش نداره خسته شدم
منم بعضی وقتا از این شعارا میدم ولی تهش میبینم اونکه پول تو حسابش داره چقدر حالش خوبه.. من کل ماه متتظرم حقوق شوهرم بیاد که تا عروب به قسط و قرض بدم دوباره بشمرم روزا رو تا سربرج وتکرار همین مکررات.. بازم خداروشکر جونی مونده برای شمردن این روزای سخت
