با رفیقم بودم بابام زنگ زد ساعت هشت کلی دادو بیداد کجایی چرا نمیای مگه نگفتم هفت خونه باش پنیک شدم کلی تو خیابون جیغ زدم بچه ها روانیم کردن اگه بدونید تو چه شرایطی قرار میدن منو
گفتم اصلا نمیام خونه تا خودتو اصلاح نکنی
حالا رفیقام هستن آدما مطمئنین ولی من نمیکشم میخوام خودکشی کنم
21 سالمه بچه ها
نمیکشم دیگه سر یک ساعت دیر کردن ابرومو برد یک ساعت میام بیرون مامانم وسواسه فکر میکنه ببخشیدا میرم بدم انگار من تنها دختریم تو خیابونم
کاریت نداره عزیزم برو خونه صبحونه بخور
دیگه هم شب بیرون نمون
به باباتم حق بده خیلی اوضاع مملکتمون داغونه اونم نگرانته عزیزم میبینی حساسه زودتر با دوستت قرار بزار تا به مشکل نخوری
منم مجرد بودم ناراحت میشدم بابت گیرای خانواده ام ولی الان که متاهلم و بچه دارم میبینم نگرانیشون تا حدی درست و بجا بوده
نگرانت هستن چون وضع جامعه خوب نیس
بنظرم طوری برنامه بیرونت رو بچین که سر اون ساعت خونه باشی بالاخره پدر و مادر نگران بچه هاشون هستن
