تجاوز زناشویی
در قانون مدنی ایران، مفهوم "تمکین" مطرح میشود که به معنای پذیرش ریاست مرد در خانواده و انجام وظایفی مانند زندگی مشترک و اطاعت از شوهر در امور مشروع است اما این مفهوم با انتقادات زیادی روبرو بوده و در تفسیر و کاربرد آن اختلاف نظرهای جدی وجود دارد.
در تمام وظایفی که زن نسبت به شوهر دارد رعایت حد و حدود الهی از اهمیت بالاتری برخوردار است.
از این رو هر خواسته مرد که عملا بر زن واجب است اگر نقض فرمانهای الهی باشد،
زن باید از انجام آنها خودداری کند.
در قانون مجازات اسلامی سخنی از تجاوز شوهر به همسر نیست و بالتبع مجازاتی هم برای چنین عملی در نظر گرفته نشده است.
به طور کلی قانون کیفری ایران در این مورد ساکت است اما قانون مدنی راهی دیگر در پیش گرفته و تمکین را از وظایف زن دانسته است تمکین در معنای خاص آن انجام وظایف زناشویی از طرف زن است.
اکراه از غیرقانونی شدن و پیگرد دادستانی تجاوز زناشویی، تفاسیر تعالیم مذهبی و دینی، طرز فکرها دربارهٔ جنسیت مردانه و دیدگاه به توقعات فرهنگی فرمانبرداری یک زن از شوهرش مرتبط است.
قانونگذار براي تمكين مردان از زنان، قيود مشابهي ايجاد نكرده است.
ادعاي عسر و حرج زن مبني بر عدم رضايت مندي در روابط جنسي با شوهر، قابل استماع نيست مگر آن كه زن بتواند بيماريهاي خاص جنسي همسرش را كه درقانون مدني ذكر شده است، به اثبات برساند.
قانون برای مردان حکم كيفري براي اين گونه از روابط جنسي مجازات تعيين نكرده است.
فقط در ماده 660 قانون مجازات اسلامي
مصوب 1392 ايراد صدمه به همسر را به سبب مقاربت جنسي و يا به سببي غير از مقاربت كه موجب پاره شدن بافتهاي حائل ميان واژن و مقعد و يا بافتهاي ميان واژن و مثانه شود، تحت عنوان افضا جرم انگاري كرده است.