خیلی کارا قابل گفتن نیستن خدا خودش ببخشه
هیچی آنقدری تباه بودم از پسر عموی کره خرم آویزون میشدم به تمام فایل عالم آدم اعلام کرده بودم من زنش هستم چهار پنج سالم بود الا سایه همو با تیر میزنیم خدا منو ببخشین یه بارم موشی که دستم بودم انداختم تو بغلم زنعموم غش کرد گفتم ای وای این رید به خودش هنوزم جای نیشگون های مامانم درد میکنه
کلاس اول دوم بودم یه تبلت داشتم
سر صبح خانواده خواب بودن، منم به هرکس آنلاین بود پیام دادم مظلوم نمایی که اره همشون منو ول کردن، من تنهام، هیچکس پیشم نیست
آبرو نذاشتم واسشون😁
تو عروسی همش وسط بودم میدقصیدمممم😫😫😫😫
آخه یکی نبود بگه بشین سرجات خجالت بکش زشته
کارای اشتباه که از یادآوریش ی عمر باید از خدا طلب بخشش کنم واقعا هم نمیدونم میبخشه یا نه
راهنمایی که بودم زیر شلوار مدرسم یه شلوار میپوشیدم بعد پاچه و میکردم داخل جورابم مچ پام قلمبه میشد واییییی چقد سم بود خیلی بدم میاد از این حرکتم
عید بود ، فامیل اومدن خونمون ، دوست نداشتم برم ببینمشون ، رفتم تو اتاقم و در رو بستم و به مامانم سپردم هر کی پرسید فلانی کجاست بگو بیرونه ...
بعد تو اتاقم با هندزفری داشتم آهنگ گوش میدادم اونم با صدای بلند ، و خودمم با آهنگ بلند بلند میخوندم و متوجه نبودم که چقدر دارم بلند میخونم و با خودم فکر میکردم دارم زمزمه میکنم 🤣🤣 یهو زن داداشم در رو باز کرد ، گفت بسسسه آبرومون رو بردی ، ما گفتیم نیستی ولی صدات وسط سالن پذیراییه 😂
