زندگی مشترک با خانواده شوهر تو یه ساختمون

وای استارتر میفهممت.

من پایین اونا بالا 

من یکی از بدترین مشکلاتی که دارم اینه که اکثر فامیلاشون وقتی میان خونشون میگن ما پامون درد میکنه از پله ها بالا بریم،تلپ میشن خونه ما،مادرشوهر منم جو گیر میشه فکر میکنه مهمونای منن،از جاش تکون نمیخوره تا من پذیرایی کنم.خیلی این رفتارش رو مخمه

وای چقدر سخت نمیشه طبقاتتون  و باهم عوض کنین به ی بهانه ایی

حتما عزیزم

فعلا که اومدم قهر خونه بابام و گفتم دیگه به اون خونه برنمیگردم.خونه جدا واسم بگیرتا بیام.

خونه مال مادرشوهرمه،چندباری سرکوفت زده که من نمیخواستم شما بیاید اینجا بابا اصرار کرد،اونم بعد پشیمون شد.با زبون بی زبونی جوابمون کرده.مادرشوهرمن معیار عروس خوب براش کلفت بودنه،هرچی عروس کاری تر عالی تر.والا منم خیلی کمکش بودم ولی بهش رو نمیدادم سوارم بشه،اونم اینا فهمیده ازمن بدش میاد.میگه عروس بعدیم را میرم از روستا میگیرم که بیاد کاراما بکنه.منم گفتم خلایق هرچه لایق شرمنده من این کاراهارا بلد نیستم.

مادر شوهرت مثل مادر شوهرم منه خوب کردی بیخود کردن چرا کار کنی مگه کار گر گرفتن منم اصلا براشون کار نمی کنم حالا عادت کردن وحرف نمی زنن

منم اگه کارم به جدایی نکشید و برگشتم.دیگه حتی بهش کمکم نمیکنم.میگم من چ کار بکنم و چ نکنم بازم میگی عروسای مردم الن و بلن پس شرمنده نه شما دیگه رو کمک من حساب کن نه من رو کمک شما حساب میکنم.به خودت نمیبینی از مهمونات پذیرایی کنی مهمون دعوت نکن.