زمانی که بله گفتید به همسرتون ناراحت بودید
مثلا با خودتون فک میکردید که چرا اخرش اونی که خودم خواستم نشد؟
نه اونی بود که میخواستم
تنها انتخابم بود
خیلی خوشحال بودم
نه چون همسرمو با عقل انتخاب کردم راضی بودم به رضای خدا... میدونستم انتخابی که خدا برام در نظر داره عالیه و همونم شد توکل بر خودش کردم.
ناراحت بودم خیلی
همونی که میخواستم بود
منتهی قبل عقد اونقدر عذاب روحی دیدم از سمت مادرش پشیمون بودم مث چی....
به خاطر آبروی خانواده م جلو اون همه مهمون بله دادم
سرتو بیار ✋
حالا بگو چرا مجبوری کسیو که نمیخوای انتخاب کنی ؟
نه چون من با دوست پسرم ازدواج کردم و کاملا ازدواج عاشقانه و طبق انتخابم بود
یه تردید تو صدام بود که بعدها دختر خواهر شوهرم که کوچولو بود با دیدن فیلم بهم گفتش یعنی بچه هم فهمید
کلا ازدواج یه هندوانه 🍉 سر بسته هستش و پیشونی بلند داشتن مهمه که اون رو خدا باید بده
خوشحال ترین بودم چون بعد ۵ سال دوستی و انتظار و راضی کردن بابام داشتم به اولین و اخرین عشقم بله میگفتم
من فردا برام میخواستن بیان خواستگاری بعد ۲ سال نه گفتن شرطایی که فقط برای از سر باز کردن خودم بود جلوش گذاشته بودم انجام داد اما دیدم ناراحتم دیدم نمیتونم ذوقی ندارم اصن دیدم نمیتونم برای مثال تو جمع دوستام ببرمش خجالت میکشم امروز زیر همه چی زدم و بابام زنگ زد بهشون گف
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
