در واقع هنوز نامزد نشده بود .دوست بودیم چند سال ولی قصدمون ازدواج بود
سر همین مسئله دعوای بزرگی شد و نسبتا کات کرد بی وجدان عوضی
رفتیم الکی پاساژ طلا فروشی، قصد خرید نداشتیم گفتیم بریم نگاه کنیم میخواسیم انگشتر نامزدی نظر بدیم. هی میگف باریک و تک نگین . یعنی هر چی میگفتم خوبه میگفت نه نه باریک باشه نه این زشته تک نگین باشه .اصلا گیجم کرده بود میگفت نه تو دنبال وزن بالایی . بعد اومدیم گفت که اخه من ۵۰ تومن برای تو بگیرم انگشتر تو چطوری میخوای جبران کنی .
من نمیفهمم تقصیر کیه؟
یعنی من اصلا حق نظر ندارم؟ واقعا اینطوریه بچها؟
اخه این رسم خانوادشونه که دختر و پسر با هم میرن میخرن هیشکی همراهشون نمیره .
بعدش یه مغازه که همیشه مانتو میخریدم بهش نشون دادم مثلا دو تومن بود مانتو هاش گفت نه نه از اینجاها نمیخریم اون موقع که گفتم پس لباس چه قیمتی بریم تاناکورا؟
انگ پر توقعی زد بهم و هزار تا بدوبیراه گفت بعد سه سال کات
نظرتون چیه؟
