نزدیک خانواده شوهر زندگی میکنم هرروز ضدحال

نفمیدم چه جوری؟ 

خب برای همین برادر شوهرت کمتر تحویلت میگیره

آفرین 

چند سال پیش ما هررررهفته می‌رفتیم خونه مادرشوهرم،دیگه تا من بودم هیشکی کار نمی‌کرد و همه کارا با من بود 

بعد جاریم ماه تا ماه نمیومد 

یه شب که بعد ماه ها با شوهرش اومدن و من طبق معمول شامو درست کرده بودم و یه سری سفره انداخته بودم همه خورده بودن و جم کرده بودم مادرشوهرم میاد بهم میگه براشون غذا بیار 

دلم میخواست مادرشوهرمو خفه کنم،تو آشپزخونه بهش گفتم مگه خودش نمیتونه بیاد برا خودش شام ببره،میدونی چی بهم گفت؟؟گفت اونا مهمونن 

یعنی منه خری که هر هفته بدو بدو میام بهت سر میزنم و چون مریضی شدم حمال شماها هیچی نیستم ولی جاری که ماه تا ماه نمیگه مادرشوهرم زنده هست یا مرده اون مهمونه 

هنوزم مادرشوهرم ماهی یه هفته خونه ماست ولی اون برادرشوهرم و جاریم گفتن نمی‌خوایم حتی یک دیقه هم بیاد خونمون،مادرشوهرمم میدونه ها ولی هنوز میگه منو ببرین اونجا

چه اهمیتی داره عزیزم

جوری زندگی کن خدا ازت خوشش بیاد 

همین کافیه

عزیزم قدر خودتو بدون قلبت دلمه انشالله نیت خیرت برگرده به زندگی خودت اما خوب شما درست میگی هرچی خودتو بیشتر به زحمت بندازی هیچکس جلو چشمش نیست مخصوصا مردا هیچ وقت جلو چشمشون نمی‌مونه.

متاسفانه اینقدر هیچ محبتی ازشون ندیدم و مادرشوهرم اینقدر طرفداری الکی از اونا کرد و منو نادیده گرفت که دیگه هیچ نیت خیری باقی نمونده،خدا خودش می‌دونه اوایل چقدر بهشون محبت داشتم و با قلبم دوست داشتم براشون کار انجام بدم ولی خب منم تقصیر نداشتم،به خاطر رفتار سرد خودشون و اینکه هیچ اهمیت و ارزشی برام قائل نبودن منم دیگه مجبوری و حسب وظیفه دارم کار انجام میدم،نه از روی محبت و نیت خوب

می‌دونم درکت میکنم عزیزم.