بچه ها من خیلی به بقیه محبت میکنم و واقعا رفتارم باهاشون خوبه ، مثلا چندتا از دوستامو با اینکه اونا برای من تالا هیچ کاری نکرده بودن، من برا تولداشون سورپرایزشون کردم ولی اونا فقط یه تشکر معمولی کردن حتی جبران نکردن که هیچ تمایل هم نداشتن باهام در ارتباط باشن، یا مثلا خواهرام بهشون زنگ میزنم و حتی بد هم باهام صحبت میکنن ازشون چیزی به دل نمیگیرم ولی اصلاااااا خوششون نمیاد باهام رفت و آمد داشته باشن، به هر دوستیمم میگم بیا با شوهرامون بریم بیرون نمیان.. فقط زنونه بعضی اوقات میان. نمیدونم چیکار کنم؟ خیلی حس تنهایی دارم، چرا رفتارشون اینجوریه؟
دوستات مناسب نیستن
با ادمای بهتری رفت و امد کن
حالا برعکس
من هرچی از ادما فاصله میگیرم بیشتر زور و اجبار و اصرار و توجه میکنن و فایده نداره کلا
عزیزم خودت چه حسی داری که اینطور باهات رفتار میکنن؟
برا خدا کار کن عوضشم از خدا بخواه دیگه دنبال جبران مردم نیستی راحت میشی از این فکرا
محبت زیادی خاری می یاره،محلشون نزار
مثلا منم کسی برام عزیزه ولی اون دوست نداره بامن حرف بزنه
من فک میکنم بیشتر بخاطر طرز فکره که من شاید اونجور که اون میخاد نیستم
هیچکس حوصله خودشم نداره.
محبت افراطی هم نکن که به جای جاذبه بیشتر دافعه داره. وقت اضافی داری برای خودت و همسرت بذار
سعی کن فاصله‌ت رو با ادما حفظ کنی تو روابطت زیادی بچسپی یا سر یه چیزی اصرار کنی که بریم بیرون و….طرف احساس بدی بهش دست میده و ازت دوری میکنه
یکم خودتو بگیر و سعی کن به ادما فضا بدی بهت نزدیک بشن
ببین زمونه عوض شده ادما سرد شدن هرچقدر بیشتر محبت کنی پرو و وقیح تر میشن البته همه اینطور نیستنا ولی بدبختانه تو زندگی من اکثرا همینطورن
احساساتتو برای یه سری ادم رهگذر بدرد نخور خرج نکن نمیگم‌محبت نکن نه اصلا میگم شورشو در نیار تعادل داشته باشه همین
محبتتو بذار برای ادمای درست و قدرشناس نه هر ادم بیخودی
فک کنم عزت نفس نداری البته منم همینطورم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
14 ثانیه پیش
15 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
