ربطی به بچگی و بزرگی نداره
مربوط به فقدانه
فقدان توجهی که حق مسلم هر زوجیه که از همسرش دریافت کنه. از اون‌جایی بعضی از آقایون ایرانی، به خصوص نسل قدیم این توجه رو به همسران‌شون نمی‌دن، خانوم ناخواسته این توجه و "حمایت" رو دوست داره به طرز افراطی از پسرش دریافت کنه.
در صورتی که بعد از ازدواج، پسرش باید این توجه و حمایت صد در صدی رو معطوف به همسرش کنه.
اولویت ها بعد از ازدواج به این شکله: همسر، فرزند، والدین، خواهر و برادر.
نباید این ترتیب به هم بخوره.
نیست خب
من چهار سال عروس یه خانواده ای شدم که دخترشون رو ۱۷سالگی شوهر دادن
دخترشون نه تحصیلات داره و نه شغل و حتی حرف زدن رو هم گاهی اوقات نمیتونه درست جمله بندی کنه
من هم شغل مناسب دارم
هم تحصیلات و درآمد
بازهم از نظر مادرشوهر پدرشوهرم دخترشون از من بهتره
شما خیلی کار درستی میکنی که قبل از ازدواج داری اینارو میپرسی
خوشبحال همسرتون
شما راضی هستین مادربزرگتون مدام ور دلتون باشه تمام مسافرت ها باهاتون بیاد و تو تمام مسایل زندگی شما و خوانواده اتون دخالت کنه یا مثلا پدر شما تمام پولش رو برای مادر و خواهراش خرج کنه؟خیر
منظور ماهم همینه که بعد از ازدواج اولویت مرد اول زنش بعد بچه هاشن. احترام و جایگاه مادر به جای خودش باقی میمونه ولی ایشون دیگه حق دخالت در زندگی پسر رو ندارن. وقت و پول یک مرد اول باید برای زن و بچه اش باشه بعدش پدر و مادر
