اطاق خواب رو که گفتم.
استقبال گرم از همسرت بکن. همون اول شروع به نقد و ناراحتی نکن.
خودت رو قوی کن هم جسمی و هم روحی.
اگه از کسی ناراحتی، مستقیم نگو از فلانی ناراحتم مخصوصا خانواده ی پدریش. تو استدلالات رو بگو ولی بذار خود همسرت نتیجه گیری کنه.
اصلا حرمت هارو نشکن ببخشید نذار کار به فحش و کتک برسه.
به همسرت بگو هر مشکلی داشتیم خودمون حالا یا بعدا حل میکنیم، اصلا نذار بحث های بین خودتون رو خانواده های پدریتون بفهمن.
و یه نکته ی اساسی دیگه هم میگم.