من از خودم متنفر نیستم
من دلم برا خودم میسوزه همین :)💔
من طبق توجه ب رفتاراشون متوجه شدم ک بدجنس نیستن....ولی کنترل ندارن روی خودشون
و همین کنترل نکردن خودشون روحیه منو تو سن کم داغون کرد براهمین حس تنفر دارم بهشون
من از بچگیم همه اینارو تجربه کردم ولی همیشه بخشیدم و ازشون متنفر نبودم...نمیدونم این بار چم شد
همش دلم میخواد اذیتشون کنم،دلشونو بشکونم،هرچی تو دلمه رو بگم، یعنی دارم از خودم دفاع میکنم
و این اصلا دست خودم نیست متاسفانه🖤
در مرحله دوم هم بشین تو ذهنت باهاشون حرف بزن.
بگو من رفتارای اشتباه شما در گذشته رو میبخشم و فراموش میکنم.
شما هم عکس العملای ناشی از خشم منو فراموش کنید.
دیگه دلم آرامش میخواد.
بعدش اگه تونستی با خودشونم حرف بزن.
اگه نتونستی که هیچی. کم کم رفتارت رو بهتر کن. لازم نیست زیاده روی کنی. حرفای تند و تیزی که میزنی رو کمتر کن تا اینکه حذفشون کنی.
هر موقع دوباره از خشم داشتی منفجر میشدی و میخواستی عکس العمل نشون بدی، ۱۰ تا نفس عمیق بکش و بعدش برو رو کاغذ اون حرفایی که میخواستی بزنی رو بنویس و بعدش پاره کن
من یه عادت بدی دارم
اینه که وقتی عصبی شم دیگه هیچی جلودارم نیست و همه چیو ب طرف میگم در حالی ک میدونم بعدا پشیمون میشم
ن عزیزم من هزاران بار باهاشون حرف زدم
تنها جوابشون اینه ک اگه عصبیشون نکنم کاریم ندارن وگرنه فلان کارو باهات میکنم یا اینطوری کتکت میزنم
دیگه چ حرفی باقی مونده؟
همه پدر و مادرا آسیب زدن به بچه هاشون
اصلا انگار بخشی از انسان بودن اینه که بتونیم این تروماهای روانی رو حل کنیم.
تو الان سنت کمه، سعی کن درس بخونی و دانشگاه دولتی قبول بشی که خوابگاه میدن. یه مدت دور باش ازشون.
من سی سال رو رد کردم. تو ۱۵ سالگی دیگه نتونستم جو خونه رو تحمل کنم و رفتم مدرسه شبانه روزی. بعدشم که دورترین شهرهای ممکن رو برای دانشگاهم انتخاب کردم
زندگی کنار آدمای دیگه هم هزار جور چالش داره.
حتی شوهر کردن که صد هزار جور چالش داره.
من با آنالیزی که از حرفات داشتم، و چند تا از تاپیکاتم رفتم خوندم الان، اینطور استنباط کردم که قلب مهربونی داری، وجدان قوی داری و قدرت استدلال و خودآگاهیت خوبه.
ولی قدرت عمل و کنترل خشم نداری که اونم به خاطر تروماهاییه که داری.
حالا توصیه من به تو اینه که به جای اینکه بگی "چرا پدر و مادرم اینکارا رو کردن و چرا به من ضربه زدن و چرا منطقی نیستن و پس منم واکنش نشون میدم و بعدشم ناراحت میشم که ناراحتشون کردم و ولی اخه از حقم دفاع کردم و ..."
به جای اینا روی خودت کار کنی و روی جنبه های دیگه زندگیت تمرکز کنی.
پدر و مادرت بهت زخم زدن؟ خب زدن.
حالا وظیفه تو اینه که بشینی اون زخما رو شفا بدی. نه اینکه هی بیشترشون کنی
