فقط علت بگید مذهبیا لطفا

والا فک نکنم کسی توی وضعیت بد من قرار بگیره من بعد دوران عقد خیلی کوتاهی داشتم و بعد ک عروسی کردیم یهو دیدم چه توهمی داشتم ک همش پوچ بود ولی راه برگشت نداشتم البته فک میکردم راه برگشت ندارم چون اون موقع حداقل پای بچه ها وسط نبود ....بعد عروسی فک کردم لااقل بچه شاید اوضاع رو بهتر کنه درگیر مسائل ناباروری شدم و مثل اسب مطب ها رو میدویدم انقدددد زجرررر کشیدم بخدا وقتی بچه دار شدیم دیگ هیچ مشکلی برام مشکل نبود بس ک عذاب کشیدم ولی با اومدن بچه ها خیلیییی اوضاع افتضاح شد

ذات همه آدما خوبه ولی این تمام عمرشو فقط سرکوفت خورده تحقیر شده عصبی و خشنه اصلا مهر و محبت بلد نیس رابطه مون سرده اصلا طرفم نمیاد من با دوتا بچه سرو کله میزنم اصلا قدر نمیدونه ک هیچ همش طلبکاره از من از خانوادم ...بخدا خسته ام بس ک دویدم و تهشم دیدم اصلا دیده نشدم

اصلا طرفم نمیاد مثل یه تیکه یخ ...خشن عصبی ناراحت ....از من از خانوادم از هممون طلبکاره...واقعا همش عین سگ پاچه میگیره ....دلم میخواد خودمو از زندگیش حذف کنم بفهمه جای خالیم چقد خالیه

ن والا من خودمو با این طفلیا مقایسه نمیکنم فقط میگم اصلا مامان مهربون ندیدم ک مثلا بدونم چجوری باید مهربونی کنم چجوری باید هوای بچمو داشته باشم چی بهش یاد بدم بلد نیستم خودمم کم آوردم یه تنه سخته بخوای زندگیو جلو ببری 

من کم نمیارم ادا مظلوما رو در بیارم ولی ایشون چون همیشه بد رفتاری دیده از خانوادش بلد نیست درست رفتار کنه ...اصلا هم دلش نمیخواد اصلاح کنه کارهاشو...نمیدونم چرا زن گرفته ....تقصیر این دوتا طفل معصوم چی بود آخه...واقعا هر شب یه نقشه جدید دارم برا رفتن ولی این بچه ها بدون من دق میکنن زبونم لال

نه اصلا مشاوره رو قبول نداره با کلی مکافات تلفنی با یکی صحبت کردم ایشون تلفنو گرف عااااالی باهاش حرف زد بهش گفت سنت گذشته از مادرت بکن لامصب ..توی همون لحظه اثر نکرد ولی بعد اون یکم نرم‌تر و بهتر گوش میکرد ک قبول کنه رفتنمون رو من جرات گفتنشم نداشتم ...حالا ک داریم میریم میگم ای بابا اصلا مطمئن نیستم این آدم مرد زندگی باشه ....انگار یهو ب خودم اومدم این کسی ک انقد بی مهر و خشنه ارزش این کار بابای منو داره اصلا؟

قربون دل مهربونت....

انشالله به حق صاحب این روزا یه بخت خوب نصیب و روزیت بشه

میشه دعام کنی گره های کورم باز بشه منم دعات میکنم