حضانت دخترم رو میدم پدرش دو سالشه

یه دختر مادر میخواد نه پدر 

رهاش نکن 

پدرش اگر میتونست تو رو درک می‌کرد 

مردها هر چی باشن جنس زن رو درک نمیکنن 

طفلک دخترت تنها میشه همراه با کوهی از عذاب در آینده 

خدا عاقبت بخیرش کنه 

از کجا میدونی آنقدر مطمئن هستی تو که مشکل داشتی چرا بچه دار شدی نمیتونم نگه دار فردا بلایی سرش بیاد کی جواب گو هست مستقل شو بچه ات بزرگ کن چرا دیگران تونستن تو نتونی

وای چند سالش بود پسر بود یا دختر بچه 

گفتم که، درمورد جدایی بهت حق میدم. حتما دلیل داری که میخوای جداشی، هیچ زنی بی دلیل از خونه زندگیش دل نمیکَنه. اما ببخشید درمورد بچه بهت حق نمیدم. اون خیلی بیگناه و بی پناهه. چه میدونی شوهرت سرش کجا گرمه که نمیاد خونه؟ اگه بعد طلاقتونم درست حسابی خونه نیومد و  به بچت توجه نکرد چی؟؟؟؟ تو مادرشی، باید مثل شیر بالاسر بچت باشی، خدایی نکرده کسی چپ نگاش نکنه. من خودم مادرم، اینو میدونم که هییییییچکس مثل من دلسوز بچه ی من نیست.

والله آشنا ما همسرش ازدواج کرد مادر تکون نخورد زندگیش کرد سختی درد کشید صبر کرد هر کس جایی اون بود می‌رفت چی شد الان بچه هایش پاهاشو می‌بوسن بیا ببین چه چه کار ا نمی‌کنند تمام خرج مادر بچه ها میدم همه جا مسافرت هم میبرن میگن مادر ما با بد اخلاقی ازدواج بابام نگذاشت بره دنبال دل خود ش مادر ما فدا را کاری کرد 

خب عادت کرده به اونا. تو کنارش باشی، به توام عادت میکنه‌

به خانوادتم بگو من دیگه یه نفر نیستم، من دونفرم. خرجشم خودم میدم ولی از خودم جداش نمیکنم. مسیولیت مادر بودنت و بپذیر. 

افرین اصلا جدا نشو بشین زندگیتش بکن 

قرارت به و درد اون طفل معصوم میخوره؟؟یا دیدنت،ببهشید اسی شاید ناراحت بشی از خرفم،ولی روحیه دختر خساسه،در ثانی پدر می‌ره سر کار،این بچه یا پیش مادر بزرگ و پدر بزرگه شد یا عمه و عمو،نهایت دیگ نامادری،معلوم نیس و رفتاری با این بچه داشته باشن،گشنه ش بشه بهش غذا بدم یا ن،دستشوییش ببرمش یا ن ،لباس تمیز تنش کنم یا ن،بهرحال اولویت ی مادر بچه شه،هیچ کس مث شما اولویتش دختر شما نیس،اینو مد نظر داشته باش،این ک بخوای تنهایی ازین زندگی فرار کنی ته ته نامردیع،این ک بار رو می‌ندازی گردن همسرت و دخترت ته نامردیه،حداقل ی پشتیبان برا دخترت باش،اون جز تو هیچکسو نداره ✨

زود قضاوت نکن شاید همسرش هم دلیلی داره که رفته اسی هم مقصر بوده حتما همسرش همین طور ما که از کل ماجرا خبر نداریم کسی را متهم کنیم یعنی مردی که زندگیش تشکیل میده به همین سادگی می‌ره حتی بچه اش می‌زاره میره

تو هم جدا نشو فرض کن جدا شدی خانواده‌ات ناز تو را میکشن نه والله بشین زندگیت کن بزار اسمش رو شناسنامه آن باشه کسی مزاحمت نشه هیچ اقدامی نکن نزار مهر طلاق برو پیشنی بچت بیوفته بچه طلاق صدا بزنند خاله منم پنج ساله جدا شد ولی طلاق نگرفته سر کار می‌ره همه جا می‌ره هیچ کسم مزاهمش نمیشه