فاصله طبقاتی با پولدار

والا شرایط مالیا خوبه اغلب

چرا میشه . من کسی رو میشناسم ک با درس خوندن الان واس خودش خونه ۱۵۰ متری تو بالاشهر خریده 

البته مثلا قیمت خونه ۵ میلیارد بوده این ۳ میلیارد با حقوق خودش جمع کرده ۲ میلیاردم وام و این چیزا ک بازم باید با حقوقش بده

نمیدونم والا من خودمم نرفتم

از کارآموز هام شنیدم

درس میخوندی خلاف میکردی دیگ چی بگم 

اگر دید شما رو همه داشته باشن رفاقت میشه یه معامله واسه برد و رسالت انسانی که کمک به فرد ضعیفتره بی معنی میشه

در مورد کودکان توصیه میشه جایی بذارنش که خیلی تفاوت نباشه چون کمبوداش میشه نشخوار ذهنی و اون شخص شاید هم اصطلاحا برنده بشه ولی ادم سالمی در مجموع در نمیاد

البته نظر شماهم درسته ولی شخصا بجای مادیات سعی میکنم با کسی بگردم که جهان بینیش گسترده تر از من باشه

تفاوت زیاد در مادیات منجر به رابطه مناسبی در بلندمدت نمیشه

رفاقت معامله اس ، چون به روزی میرسی که اون دوستی که برای روز بد و خوب میخواستی هم درد مبخواستی خودشو باهات کشید پایین و پشتت حرفا گفت با دشمنت نشست و برخواست کرد تو سختی ها پشتو خالی کرد اعتمادت هم نابود کرد . 

دنیا ماده اس عزیز من ماده اس تو از ماده تشکیل شدی ماده هم سه جور مایع جامد و گاز ، مادیت دنیا رو نمیتونی نادیده بگیری ، چشم بچه رو هم تا آخر نمیتونی به تفاوت ببندی دوقلو ایی که از یه رحم میاد متفاوتن حتی اگه ظاهرشون ۱۰۰ درصد شبیه هم باشه ، دوستی با معنویت برا من چیزی نیاورد ایشالله برا شما بیاره من چشمام دیگه بازه گول این شعارای دوهزاری رو نمیخورم هم خون برای دو گرون همو بدبخت میکنن دوست کیلو چنده

خداروشکر میکنم واسه من موضوعیت نداره و من به رفاقت اعتقاد دارم

البته که روانشناسا میگن وجود 5 دوست خوب اطرافمون خیلی به ارامش کمک میکنه

روابطی که طرف دنبال منفعت هستش رو هم کم ندارم ولی حواسم هست که تو دایره اصلی روابطم نذارمش

اینو احتمالا اعتقاد دارین که هیچ چیز یه دوست خوب نمیشه

بهرحال دنیا دنیای تفاوته و هرکس نظر خودشو داره

مادیات و معنویات جایگزین هم نمیتونن بشن هر کس سهم خودشو داره

شخصی رو در نظر بگیرید همه چی عالی ولی یه فرد داخل زندگیش نباشه که از بودن باهاش لذت ببره

نه ندارم به حقیقت دوست اعتقادی ندارم کلا ولی به یه چیزی قطعا معتقدم اگه میخوای بری جلو باید با بزرگتر از خودت بپری ، من نصف عمرمو به رفاقت و احساسات  گذاشتم دیدم دوست یه چیز فصلی هس میره و میاد مثل اتوبوس ارزش نداره مگه سوار اتوبوسی شی که ببرت جاهای خوب وگرنه به درد نمیخوره وقت تلف کردنه ، آدم اجتماعیه  برای سلامتی به اجتماع نیاز داره ولی خب هر چقدر هم وسواس خرج بدی آدما اونی نمیشن تو میخوای پس بهتره به مادیت توجه کنی حداقل چیزی هست که قابل پیش بینی و نتیجه داره میتونی آیندتو پیش بینی کنی ، با یه سیگاری بگردی سیگاری میشی با یه کتاب خون بگردی کتابخونی پس مادیت مهمه

خب مشکل همینه !!! اون فرد معنوی وجود نداره حقیقت همینه آدم تنهاس تنها هم میره به سیستم حمایتی برا بقا نیاز داره که چون رو معنویات نمیتونی حساب باز کنی حداقل باید رو مادیت توجه کنی ، کسی هم که شما میگی  یک در میلیونه حتی همسر هم برا آدم همراه و دوست نیس چه برسه به دوست .