خانما چطوری به شوهرم بگم طلاق میخوام ❓

بزار بچه ات به دنیا بیاد بعد تصمیم بگیر.برای خراب کردن همیشه وقت هست.الان شما بارداری و خیلی حساس تر عجولانه تصمیم نگیر

می‌دانی غمگین‌ترین حالت دوست داشتن کجاست؟

دوست داشتنِ زیادِ یک آدم و ناگهان دوست نداشتنش، مورد توجه زیاد قرار دادن و ناگهان رها کردنش!

تو انگار کن آدمی را به اصرار ببری روی بلندی، زیباییِ ارتفاع را نشانش بدهی و به او اطمینان بدهی که محکم او را با طناب نگه‌ داشته‌ای و او در نهایت باور و اعتمادش برگردد به عقب نگاه کند و ببیند نیستی و طنابش به هیچ‌جا وصل نیست!!! حالتِ روحیِ وحشتناکی‌ست. آدم از ترس، پاهایش سست می‌شود و هر لحظه احتمال دارد سقوط کند!

آدم‌ها انتخاب نمی‌کنند که ما دوستشان داشته‌باشیم اما با گذار زمان، به این دوست داشتن عادت می‌کنند و برای این دوست داشتن فضا باز می‌کنند و فقدان آن، حفره‌ای در جهانشان ایجاد می‌کند، پس ما در قبال این دوست داشتن، مسئولیم...

دردناک است زیاد دوست داشته‌شوی و ناگهان دوست داشته نشوی. بی‌اختیار دنبال دلیل می‌گردی؛ -دیگر خوب نبودم؟ -نگاهم جذابیت قبل را نداشت؟ -خوب حرف نمی‌زدم؟ -چیزی گفتم که نباید می‌گفتم؟ -کاری کردم که نباید می‌کردم؟ -دیگر دوست‌داشتنی نبودم؟

بی‌رحمی‌ست بدون اجازه برویم و جهان آرام آدم‌ها را به‌هم بریزیم و برگردیم...

بی‌خیال باش و رها کن!

آن‌وقت می‌بینی چطور دنیا تبدیل به جای قشنگ‌تری می‌شود برای زیستن! چطور آسمان خوش‌رنگ‌تر می‌شود، زمین سبزتر و آدم‌های شهر، مهربان‌تر...

به پذیرشِ همه چیز که برسی، دنیا جای بهتری می‌شود، مسائل برایت ساده‌تر حل می‌شوند و آرامش، دست‌یافتنی‌ترین موقعیتِ ممکن خواهد بود. به پذیرش که برسی، با خودت و با جهان و با آدم‌ها به صلحی پایدار می‌رسی و تازه می‌فهمی پیش از این چقدر بیهوده انرژی و زمانت را صرف اندیشه در چراییِ مسائلی کردی که هیچ‌گونه اهمیتی نداشته‌اند!

باید بپذیری و اهمیت ندهی و رها کنی تا آرامش و تمام احوالات خوب جهان، خودشان راه رسیدن تا تو را پیدا کنند.

من تاپیک فبلتونو خوندم

پیشنهادم اینه که یه مدت دور از هم زندگی کنید

بدون این که طلاق بگیرید...هم اماده می شید هم می فهمید اون بیرون خبری نیست...شاید برگشتید بهم

الان تو دوره حساس حاملگی هستی، هورمون هات تغییرات کرده و شدیدا نوسان خلقی داری،الان تصمیم نگیر حتی اگه مشاور هم بگه.بالاخره مشاور از صبح تا شب که تو زندگیت نیست.ایندرم که کامل نمیتونه پیشبینی کنه که. مخصوصا که حرفای نامزد قبلیت هم بهت فشار اورده الان کلا بهم ریختی. بنظر من حداقل تا به دنیا اومدن بچه هات صبر کن ولی دور از شوهرت زندگی کن تا یمدت به خودت بیای. اون موقع فکر کن تصمیم بگیر. من حسم میگه و مطمئنم بعد زایمانت تصمیمت تغییر میکنه، نه بخاطر بچه هات، بلکه بخاطر احساس نیازی که اون موقع به شوهرت پیدا میکنی. 

همسر سابق من، میرفت سر کار، بهم ایمیل میزد که طلاق بگیریم. پیام میداد برو ایمیل هات رو چک کن. انقدر داغون بود تو خونه صحبت نمیکرد. البته مثل الان واتساپ و... نبود. حدودا ۱۵سال قبل. وای وای چه استرسی میداد بهم. صبح میرفت از خونه خوب بود. اصلا دعوا هم نداشتیم. یهو برام از این ایمیل ها میزد. خدایاشکرت تموم شد

وضعیت مالیت درحد خونه خریدن هست یا میتونی رهن کنی؟

سلام

چرا به این حست که شوهرم رو دوس ندارم انقدر بها میدی؟

که اینجوری همه ی زندگیت رو تحت تاثیر قرار بده.

همسر هم در کنار همه ی اون چیزهای که بابتش داریم زندگی می‌کنیم قطعا یه بخشی از زندگی هست ،نه همش.

کمتر به این حست فکر کن،پررنگش نکن"انقدر رنگ گرفته که به هر چی دست میزنی اثرش هست.مثل اکلیل،درش رو باز کردی و گذاشتی تو کمد زندگیت ،هر چی رو برداری رد پاش هست.

به این فکر کردی چرا خدا بهت دو قلو داده؟شاید این یه پیام باشه برای تو.

شاید خدا خواسته بیشتر مادری کنی،بیشتر انرژی بزاری،بیشتر عشق بدی.نه اینکه بچه هات بهش نیاز داشته باشن ،بلکه ببینی با خودت چند چندی؟

با این تفکر که همسرم رو دوست ندارم و قبل به دنیا آمدن بچه ها به فکر جدایی هستم داری شانس یه فرصتی که خدا بهت داده رو از خودت میگیری.

فکر میکنی برای بچه ها این طور بهتره،بزار عادت کنن،ولی بدون عادتی در کار نیست هیچی عادی نمیشه.اون بچه ها بزرگ میشن وقطعا حق دارن قضاوت کنن واز نگاه خودشون تجزیه تحلیل کنن،قطعا  خیلی سخت خواهد بود که دلیل همه ی اتفاقات شما باشی و این روند تا انتها ادامه داره،هر وقت به مشکلی بر بخورند تو مسائل  عاطفی یا هر چیز دیگه شما ریشه ی تمامش خواهی بود.حتی اگر کلی دلیل برای کارتون داشته باشید و کلی توضیح  داده باشید.

خواهشا با این تفکر که روانشناسم اینو گفته پیش نرید ،حالا بنا بر چیزهای که شما براش عنوان کردید تو شرایط های مختلف اون برداشت‌های میکنه و نظر میده،یقینا فقط نظر داده وشما میتونید راجبش کمی فکر کنید نه اینکه همه ی زندگیتون رو تحت تاثیرش قرار بدید چه بسا فقط یک نظر بوده وحی منزل که نبوده،پای زندگی چهار تا آدم در میون هست

هر انسانی تو ی این زندگی رسالتی داره،با تصمیم درست اثر خوبی از خودمون بجا بزاریم

میاد روزی که شاید شما نباشی و حتی همسرتون؛ولی فرزندان دارن به تاثیری که تو زندگیشون گذاشتی فکر میکنن.

هر کسی که توی این دنیا حقی به گردنمون داره در مقابلش ما هم تکلیفی در مقابلش داریم،و خداوند در قرآن فرموده "ویل للمطففین"وقتی تو قرآن کلمه ی ویل میاد یعنی وای به حالت!یعنی تو تصور تو هم نمیگنجه  قراره چه اتفاقی برات بیفته در مقابل این ناحقی که کردی

اینکه نصف هفته پیش منن ،نصف هفته پیش پدرشون ،در واقع شما داری یک چیز رو از روند طبیعی  خارج میکنی ،بیشتر مراقب تصمیم  های که میگیریم باشیم

 دقیقا بعضی از زنها خیلی کم تحمل شدن و به خاطر زندگی این و اون و مقایسه زندگیشون رو بهم میریزن و مهمتر از خودشون بچه رو هم بدبخت میکنند. منظورم استارتر نیست چون نمیدونم اصلا مشکلس چی هست. عروس ما به خاطر یه وجب روسری و این تیپ مسایل با دادشم در حال طلاق گرفتن هستند. دادشم نه دست بزن داره. نه معتاده نه بیکار هست و بی پول نه اخلاق بدی داره. صرفا چون به خانمش میگه جلف نپوش و زیاد بیرون نمون این بهانه شده و زنش خونه رو ترک کرده

خاک تو سر انگل بی احساست کنن

جونش برات مهمه ولی احساساتشان چه فایده وقتی میخوای بدبختشون کنی و ویلسون و فقط به خودت فکر می کنی کاش جونشون برات مهم نبودم سقطشون میکردی

کاش طلاق میگرفتی

الان اون بچه اگه بچه طلاق بود خیلی بهتر می‌شد از اینکه مثل من یه عصبی باشه که تحمل هیچی نداره 

و پر از تروماس