با توجه با اینکه پدرت حقوق بازنشستگی میگیره و وضع مالی تون هم مثل ما بد ، اصلا احساسی رفتار نکن شده دروغ بگی حقوقت رو دیر میدن یا کم ولی پس انداز کن ولی هر جا دیدی واقعا دست شون خالیه اون موقع کمک کن موهاشون نزار ولی تا تون موقع فقط پس انداز مخفی داشته باش من که دخترم از آینده میترسم ولی شما که پسری ازت خب انتطارات شون روز به روز بیشتر میشه نباید با فکر پدر و مادرت بری جلو اگه فکرشون کار ساز بود تا الان باید وضع شون خوب میشد نزار تو نیمه ی دوم زندگیت یعنی 30 سال دوم دوباره همون زندگی 30 سال قبلت تکرار بشه برات ، باید تا 45 سال به همه ی خواسته هات برسی و در کنارش حواست به پدر و مادرت هم باشه .
خلاصه بگم فکر نکن فداکاری هر چقدر کنی یعنی پسر خوبی هستی نه داری ظلم می کنی به خودت