ببین خودت بهتر میدونی که همچیز بستگی به نحوه جدایی داره
اره اگر یه توافق دو نفره باشه که از هم محترمانه جدا بشین و چون یه بچه این وسط دارین
بهتره به خاطر بچه باهم خوب باشین و اگر این درخواست رو میکرد مشکلی نبود و چیزی از شما کم نمیشد
ولی با توجه با تاپیک های قبلیتون و چیزی که من خیلی تو دادگاه دیدم.
باید همینجوری ادامه بدی و به هیچ عنوان دلسوزی نکنی
حتی تو همین نی نی سایت
من دیدم که خیلی وقتا آقایون که تو زندگیشون آدم های خوبی نبودن(خیانت کردن،کتک زدن،کم گذاشتن و...) بعد از طلاق نه فقط به خاطر اینکه به شما برگردن
بیشتر به خاطر اینکه شدیداً از اینکه به شما دسترسی ندارند برای اذیت کردن،حس بدی دارن.
برای نفقه دادن بچه،برای بردن و آوردن بچه
و خیلی چیزهای دیگه که مربوط میشه به همین بچه،بازی در میارن
حتی نمیذارن ازدواج کنی..
شمارو تو بلاتکلیفی قرار میدن.اگر وارد بازیشون بشی .
یعنی کافیه بفهمن که تو بابت یکساعت دیر کردن بچت،خودتو به زمین و زمان میزنی.دیگه از این به بعد سر همین هروقت حرفشو گوش نکردی اذیتت میکنن.
یه بنده خدایی بعد جدایی
بچه خودشو غذا نخورده و کثیف میآورد تحویل زنش میداد و زنش جلوی من گریه میکردااا.که ببین چیکار میکنه.به دلایلی که دوست ندارن بگم..چون فهمیده بود چجوری زنشو اذیت کنه و ازش اخاذی کنه.
اگر واقعا همسرت اذیت کرده که میگی خیانت کرده و فکر کنم یادمه قبلا گفتی که اصلا نمیگفت که بچه داره یا نه و الان یادش افتاده.اصلا وارد بازیش نشو
احساساتو بیاری وسط باختی
دیگه خودت میدونی