من ۱۷ سالمه اون ۱۵ سالش و واقعا مثل بچه هاس اصلا غلط کردم با کوچیکتر از خودم دوست شدم از نظر عقلی هم کوچیکه هفته قبل بهونه آورد گفت وفت ندارم
آخ بنظرتون من که رشتم تجربیه دبیرستانم باید وقت نداشته باشم یا اون که نهمه؟بعد این هفته هم گفتم اول گفت باشه بعد گفتم بریم کافه گفت نه اونجا پسر داره:/خلاصه دعوا راه انداخت نیومد حتی برای اولین بار پیامامم سین نمیزد مبادا من اصرار کنم مجبور شه بیاد
اعصابم خورد شد بنظرتون ارزش داره باهاش رفاقت کنم؟
چقد سخت می‌گیرید دوستیاتونو
عزیزم احتمالا اون خانوادش اجازه نمیدن و داره بهانه نیاره خودت باید بفهمی
والا اینطور ک نشون میده اون تمایل نداره با تو رفاقت کنه
نه . اون از یه قشر دیگس .
مثلا من دوستانی داشتم خانوادم اجازه نمیدادن باهاشون برم پیاده روی یا .... اونا هم خب معلومه منو کنار میذاشتن .
واقعا میگم
شاید کافه دوست نداره یا نمیذارن بیاد ،جای دیگه پیشنهاد بده ببین چی میگه یا بذار خودش انتخاب کنه کجا برین
ببخشید ولی انگار اون باید در دوستی با شما تحدید نظر نکنه
ولش کن بابا با بچه رفاقت نکن
نه طلاقش بده
رفیق بمون باهاش ولی دیگه پشنهاد بیرون‌رفتن نده
ولش کن هر وقت خودش پیشنهاد بیرون رفتن داد اگه دلت خواست برو
