استارتر مادرشدی دلیلشو میفهمی
من بچه بدنیا نمیارم تا واسم کاری کنه یا زحمتی بکشه برعکس هیچ انتظاری ازش ندارم
فقط اون قد بکشه پیشرفت کنه من نگاه کنم کیف کنم تنها آرزوم همینه
بله من متاهلم و الان باردارم،درد سقط،و از دست دادنم کشیدم
ولی اولویت زندگیم خودمم و همسرم
و واقعا بچه برام اولویت آخری هست
بچه
از گوشت و خون استخون خودته
و نظم طبیعت بهت میفهمونه
وقتی بدنیاش اوردی حتی اگر از بارداریت متنفر باشی
میچسبی بهش
حس میکنی زندگی ازت یه گروگان داره
طبیعتا بچه ایی ک خودت اوردی به این دنیا
باید در اولویت باشه به نسبت همسر مادر یا پدر
نمیگیم بقیه رو دور بندازن نه !!
هر شخصی جایگاه خودشو داره
ولی یه جا میبینی مثلا همسرت وجودش تو زندگی داره به بچت اسیب میزنه و درمانم نمیشه هیچکاری نمیکنه
همونو مجبوری بزنی کنار
🔴 اهمیتی نداره بچه تورو نگه داره یا نداره
اون عشق مادر به فرزند پابرجاست احساسی
چون منطق کار نمیکنه
و اینکه ما بدنیاش قراره بیاریم
پس نباید ازش انتظار داشته باشیم الزاما مارو ترو و خشک کنه
نه بچه یچیز دیگه اس ، تو میتونی از همسرت جدا شی و همه چیز تموم شه ولی بچه یه تیکه از وجودته تا وقتی زنده ای بفکرشی حتی اگه در حقت اون بچه بدی کنه باز بچته ، حس مادری مخصوصا یچیز دیگس ،
بااینکه پدرومادرم فرشته هستن و خیییلی برام همیشه ازخود گذشتگی کردن ولی اولویت ام اول بچم بعد پدر و مادرم بعد همسرمه
قرارداد کاری که امضا نکردیم چون قراره والدین فلان کارو کنن همسر فلان کارو کنن بیشتر دوستشون داشته باشیم یا برعکس این یه حسه محبته و من یکی هیچچچچ توقعی از بچه م ندارم جز اینکه برای خودش بهترینو بخواد همیشه
والا مهر مادری هم شرایط خودشو داره
کسی رو الویت قرار میدم سودش برسه منفعتش برسه
میگم بچه دوست داشته باشیم ولی الویت با شوهر و والدین باشه چون بچه ممکنه ولت کنه تنهات بذاره بره پی زندگیش. ولی دوران متاهلی شوهرت همیشه پیشته.
دوران مجردی هم والدین پیشته.
