عزیزم خدا انشاالله صبر و سلامتی و عشق زیاد بهتون بده ...
از همسرت هم دلخور نشو اگه ذاتش خوبه و قلبش مهربونه همینطوری بپذیرش، اینا مشکل اعصاب دارندست خودشون نیست وگرنه همه تورویاهاشون ارزوشونه که با شخصیت وصبورباشن، فقط نمیتونن و نمیشه چون بیمارن ...
تا شروع میکنه توی دلت بگو خدایا صبر بهم بده و این اخلاق را به مرور بهترو بهتر کن ، بعدم بخندو بگو چسششششششم اقا همینه که تو میگی (بخصوص اگه کسی پیشتونه، بخند و بگو ببخشید شوهرم عصبیه بچم امروز خسته و کلافه شده) اینطوری هم اعتماد ب نفس خودت پابر جا میمونه هم ب اطرافیان نشون میدیمشکل ازتونیست شوهرته که بیمارو بی سیاسته .....
اینجورمردها با حرف اروم میشن خیلی زود ،پس با زبون نرم رامش کن ، عادتش بده جلوی همون جمع با کلمات محبت امیز و تعریف ازتو عذرخواهی کنه ....مثلا بعد دعوا بگه خوشگلی ، خانمی،صبوری، لنگه نداری....
بهش یاد بدی مطمئن باش ب نفع خودته